29 december 2014

#50books vraag 13: veel, vooral veel

#50books vraag 13: Hebben verschillende boeken bij jou verschillende plekken of hebben al je boeken één vaste plek?

Ik heb een boekenhuis, ik probeer het wel enigszins in de hand te houden, maar de praktijk is toch wel dat in elke kamer boeken te vinden zijn. Een grote boekenkast en een kleinere in de woonkamer, een boekenkast in de slaapkamer en een boekenkast in de rommelkamer.

Natuurlijk wel allemaal netjes verdeeld. De boekenkast in de rommelkamer is gevuld met toneelteksten die ik in de loop der jaren heb verzameld, plus boeken over toneel, alle meisjesboeken die ik nog heb, bijvoorbeeld Leny Saris, wie heeft dat niet gelezen zou ik willen zeggen. Ik heb mijn reisgidsen daar gezet en de programmaboekjes van alle musicals en toneelstukken die ik heb gezien.

De boekenkast in de slaapkamer: vrijwel volledig gevuld met Engelse fantasy en science fiction boeken. Grijp ik regelmatig in om ook te herlezen.Op mijn nachtkastje natuurlijk ook boeken, waar ik ’s avonds een greep uit doe. Dat is ook de vaste plaats van mijn eareader, de uitkomst voor mensen met ruimtegebrek: ongeveer 130 boeken op dat ding.

De grote boekenkast in de woonkamer: non-fictie, ik heb geschiedenis gestudeerd, dus er staan nogal wat oude studieboeken. Verder staat daar ook de uitgebreide serie romans over de jaren verzameld.

De kleine boekenkast in de woonkamer: de enorme verzameling nog niet gelezen boeken. Ik geef toe het is een beetje uit de hand gelopen. Ik kan erg slecht een boekhandel uitlopen zonder iets te kopen. En dat laat zich hier zien.


Grote voordeel van een ereader? De verzameling ongelezen boeken is niet te zien.

#50Books was een initiatief van Peter Pellenaars wat dit jaar is overgenomen door http://www.drspee.nl/. Vraag 13 uit deze #50books-serie staat daar:
http://www.drspee.nl/50books-vraag-13/

#50books vraag 11

#50books vraag 11: Welk boek heb je gelezen en had enorme impact maar bleek later bij herlezing anders dan je dacht?

Verslonden heb ik ze, de boeken van Alistair Maclean. Mijn vader, fervent lezer, was lid van Boek en Plaat en bestelde ze regelmatig, waarop ik ze natuurlijk ook las. Allemaal in het Nederlands trouwens, mijn vader las geen Engels. Geweldig vond ik ze. Grootse avonturen, de hoofdpersonen allemaal mannen die behoorlijk cynisch konden zijn. De wereld in gevaar, of een klein stukje wereld zoals de Golden Gate brug in San Francisco, in “The Golden Gate” uit 1976. Wonderlijk dat mensen zoveel kon overkomen en dat ook nog allemaal konden navertellen.
De beste boeken die ik van hem heb gelezen zijn beide oorlogsverhalen, “HMS Ulysses” (1955) en “South by Java Head” (1958).
Een paar maanden geleden kreeg ik “Komplot in Californië” (Goodbye California) weer in handen. Bij het wijkcentrum waar ik elke week repeteer met mijn toneelvereniging hebben ze een paar boekenkasten staan met boeken die iedereen mag lenen. Ik nam hem mee met het idee dat het de volgende week weer daar in de kast zou staan.

Het ligt hier nog. Niet doorheen te komen. Onsympatieke hoofdpersonen waar je niet voor gaat, proza waar je tenen van gaan krullen en een volslagen onwaarschijnlijke plot. Is dat nou waar ik aan verslaafd was toen ik jong was? Ik ben tot bladzijde 230 gekomen in de hoop dat er nog wat van de magie terugkwam, maar ik ben toch bang dat het volgende week weer in die kast in het wijkcentrum gezet wordt. En dan komt het echt niet in mijn Goodreadslijst terecht, zelfs al haal ik daar bij lange na niet mijn 50 boeken voor 2014. Dat was wat te optimistisch.

#50Books was een initiatief van Peter Pellenaars wat dit jaar is overgenomen door http://www.drspee.nl/. Vraag 11 uit deze #50books-serie staat daar:
http://www.drspee.nl/50books-vraag-11/

3 september 2014

#50books: wat zijn jouw ideale leesomstandigheden

Wegdromend op de bank kom ik er achter dat het misschien wel tijd is voor vakantie, ik droom letterlijk weg en zit op het strand…
Met een rots als rugleuning, zittend op een badhanddoek, petje tegen het verbranden, zonnebril op mijn neus, e-reader op schoot, met de hele voorraad boeken die ik heb bewaard voor de vakantie. Af en toe heen en weer lopen en kijken of er ergens nog visjes zwemmen in een poel tussen de rotsen. Boodschappen in een megagrote Franse supermarkt, lekkere dingetjes voor het eten aanschaffen. Elke avond rummikubben of is het rummikuppen? Verder ook nog lezen en mijn eigen voorraad opmaken. Wat is het leven een stuk rustiger geworden met een e-reader. Vroeger was mijn grootste probleem tijdens de vakantie, hoe neem ik voldoende boeken mee, en zijn het er echt wel voldoende? Paniek! Dat maakt de omstandigheden wat minder.
Nee, de ideale omstandigheden weet ik wel, Quiberon, strand, zonnetje, windje erbij, af en toe golfjes kijken.

Ik maak mezelf wakker met mijn snurken, nog even…




PS: we gaan met de auto :)

#50Books was een initiatief van Peter Pellenaars wat dit jaar is overgenomen door @drspee. Vraag 9 uit deze #50books-serie staat hier.

28 april 2014

#50books: van welk boek moest je huilen?

Mijn eerste reactie: daar heb ik er wel een paar van. Ik kan best wel meeleven met droevige verhalen. Met film is het ook erg. Als er iemand gaat huilen op het scherm, ga ik meedoen.

Eén boek staat voor mij met stip bovenaan en dat is Schoolidyllen van Top Naeff. Het is een boek dat in 1900 voor het eerst werd gepubliceerd. Ik heb een redelijk nieuwe druk, maar de tekst op DBNL laat zien dat taal verandert in de loop van de tijd.
Jet van Marle heeft geen ouders meer, alleen een broer. Ze woont bij haar oom en tante. Ze is dik bevriend met Jeanne, de zusjes Lien en Noes en Maud. Het leven van vijf meisjes van rond de 16 jaar oud is 114 jaar geleden heel anders dan tegenwoordig. Top Naeff beschrijft het dagelijks leven op school en thuis met veel humor.
Het huilmoment? Is het een grote spoiler als ik van een boek van 114 jaar oud vertel wat er gebeurt met Jet? Zijn er nog mensen die dit boek niet gelezen hebben? Stoppen met lezen dan.


Jet wordt ziek. Wat ze heeft is me na tig keer lezen nog niet duidelijk geworden. Het is wel duidelijk dat ze hard ziek is en tenslotte ook overlijdt. Het huilmoment? Wanneer haar vriendinnen voor de laatste keer afscheid van haar nemen. Ze overlijdt op haar verjaardag, 2 december, 17 jaar oud.


#50Books was een initiatief van Peter Pellenaars wat dit jaar is overgenomen door http://www.drspee.nl/. Vraag 8 uit deze #50books-serie staat daar.

20 april 2014

Zondag 20 april, een verkennende fietstocht

Op 1 mei ga ik beginnen in mijn nieuwe baan. Het is in Leidschendam, ietsje verder dan mijn oude baan, maar ik wil wel gaan fietsen, want dat is iets wat ik in de werkloze tijd heb gemist. Vandaag was het mooi weer en ben ik de route gaan verkennen. En van het verslag van vandaag maak ik mijn eerste plog.
Het is de laatste dagen toch wel koud geweest, dus jasje aan, sjaal om, zonnebril, mp3-speler mee.
De route voert me ook door de Grote Marktstraat heen. De boel wordt links en rechts verbouwd en de bestrating wordt vernieuwd, hetgeen tijd mag worden, maar het is eigenlijk niet handig met al die verbouwingen.
De Bezuidenhoutseweg, volop groen, mooi fietspad, rijden maar. Ik heb hier wel even mijn sjaal afgedaan want het was echt niet koud meer.
Boom had er wel zin in en had verse takken.
Hier kwam ik erachter dat ik ietsje te ver was doorgefietst.
Gearriveerd, maar aangezien ik er niet zeker van ben dat nieuwe werkgever het kantoor op de foto wil hebben, hier een foto van de heg voor het gebouw. Het jasje ging nu ook maar uit, want het was warm en ik had het warm.
En als je dan de goede route terugneemt, kom je ook door dat leuke parkje met dit trekvlot. Het is een leuk woord, maar noem je dat zo?
Ik kom ook langs het Centraal Station waar deze leuke zebraklok staat. CS is precies halverwege op de route.
Weer thuis met 27 km achter de kiezen, mijn benen voelden dat wel ja. Een zonnige selfie.

18 maart 2014

Blogspiratie

De maandagse #blogpraat van 17 maart ging over onder andere inspiratie: heel veel lijstjes kwamen langs, heel veel tips staan nu bij mijn favoriete tweets en verder... Ja, verder...

Dat kost nog even moeite.

Rond de jaarwisseling 13-14 heb ik een wandeling op het strand in Kijkduin gemaakt, het was winderig, koud en lekker en ik kwam thuis met een titel voor een blog: Uitwaaien en opnieuw beginnen. De titel staat in een document, er staan wat puntjes bij en verder niets...

Ik heb al tijden moeite met bloggen, writer's block om het maar zo te noemen. Ik heb wel ideeën, noteer ze, heb vervolgens wel één of twee zinnen en dan blijft het weer hangen.
Het waarom van de writer's block is me bekend. Door mijn werkzoekende status moet ik al mijn inspiratie, creativiteit en mooi gecomponeerde volzinnen in cv's en sollicitatiebrieven gooien, er blijft geen energie over voor een blog. Ja, natuurlijk, werk zoeken is ook een goed onderwerp voor een blog, maar daar ben ik toch wat terughoudend mee. Mijn toekomstige werkgever leest vast mee en dan is het ineens geen toekomstige werkgever meer.

Ik schrijf wel, in Haghespel bijvoorbeeld, het amateurtoneelblad waar ik al jaren hoofdredacteur van ben. Blogswijze hebben initiatieven als #50books bij mij wel voor iets meer activiteit gezorgd. In 2013 heb ik aan zes van de vijftig vragen meegedaan, maar durf even niet te zeggen hoeveel vragen er in klad zijn gebleven. Dit jaar heb ik er tot nu toe eentje gedaan en staat er een in de klad (die over de huilboeken).

Verder blog ik voor Talentplus, een vereniging voor hoogopgeleide 45+ werkzoekenden over de activiteiten van de vereniging, die blogs zijn op Mindz.com geplaatst, maar de laatste over het Netwerkcafé is op mijn eigen blog gepubliceerd.

Als ik naar statistieken ga kijken, kan ik het wel laten overigens. In 10 jaar bloggen heb ik 142 stukjes geproduceerd, waarbij 2009 mijn topjaar was: 33 blogs, in 2005 heb ik zelfs helemaal niets geproduceerd. Leescijfers gaan we het niet eens over hebben, want sommige blogs zijn alleen door mij gelezen.

Waarom ben ik gaan bloggen? Uitproberen, zoals ik zoveel nieuwe media heb uitgeprobeerd, sommigen zijn uit mijn systeem, anderen zijn blijven hangen, zoals twitter en bloggen. Ik heb het heel lang als een soort kladblok werkblog beschouwd voor Haghespel, waarin ik artikelen plaatste die later, eventueel bewerkt in het blad geplaatst werden. Het waren niet alleen boeknotities over boeken die op de een of andere manier over toneel gingen, maar ook artikelen over de geschiedenis van het Haagse amateurtoneel. Drie hobby's in één verenigd: toneel, geschiedenis en bloggen.

Ik blijf het benutten als werkblog, maar er gaat meer op komen, te beginnen met dit filosofische ding, waarvan ik denk ik de enige ben die er nog een rode draad in ziet. Als het helpt met mijn writer's block, is het nog nuttig ook.

11 maart 2014

Netwerkcafé Den Haag 6 maart 2014

Donderdag 6 maart was het zover, de negende editie van het Netwerkcafé, dit maal in de foyer van De Nieuwe Regentes. Het is een gebouw met geschiedenis, meerdere mensen vertelden me dat ze er zwemles hadden gekregen. Ik als import-Hagenaar overigens niet en ken het theater van de keer dat ik zelf in de kleine zaal heb gespeeld.

De inleiding werd gegeven door één van de organisatoren, Barbara Christiaanse. Het thema van de middag was personal branding, een onderwerp dat ons werd aangeboden door Frank en Frank. Frank Middendorp was zonder microfoon uitstekend te verstaan en gaf een geheel eigen presentatie over personal branding waarbij hij diverse mensen genoeg uit de tent lokte om zichzelf te verkopen. Creativiteit is volgens hem nodig om jezelf te verkopen. Hij was daar in ieder geval uitstekend toe in staat. Zijn motto is ‘Let’s be Frank’.

Frank Minderman was voor mij minder overtuigend. Zijn verhaal bestond uit tien tips voor een sterke personal branding die hij toelichtte. Hij kreeg kritische geluiden uit de zaal, omdat zijn nadruk meer leek te liggen op het uiterlijk dan op de inhoud. Al met al, waren het twee heel verschillende presentaties die misschien beter omgewisseld hadden kunnen worden. Frank Middendorp nam de zaal over, Frank Minderman liet zijn presentatie overnemen door de zaal.

Na de beide Franken was er ruimte voor een netwerkoefening waarbij iedereen een vraag mocht verzinnen. De bedoeling was deze te stellen en er vervolgens een ja of een nee op te krijgen. Bij een ja kunnen er kaartjes uitgewisseld worden, bij een nee mocht je doorgaan naar de volgende persoon. Een oefening die uitstekend lukte gezien de geanimeerde gesprekken en het feit dat de aanwijzingen van organisator Barbara absoluut niet meer opgevolgd werden. Een geslaagde netwerkmiddag!

Het Netwerkcafé Den Haag wordt elke eerste donderdag van de maand gehouden.

26 januari 2014

#50books: meerdere boeken tegelijk lezen

#50books: Meerdere boeken door elkaar lezen: doen of niet doen?
Zolang ik kan lezen, ben ik in meerdere boeken tegelijk bezig. Iets waar een vriendin van me ongelooflijk verbaasd over is, elke keer als ze de stapels boeken in mijn huis ziet. Maar ja, wat ik wil lezen hangt ook heel erg af van de stemming waarin ik ben. Soms heb ik het gewoon nodig om in een boek gesleurd te worden, en dat lukt niet met elk boek. Wat het dit jaar een beetje gecompliceerd maakt, komt door twee dingen. Het eerste is dat ik besloten had om in ieder geval naast fictie ook non-fictie te lezen. Dat leest wat minder snel, maar ook de niet gelezen non-fictie groeide de pan uit in mijn boekenkast. Goodreads was de tweede factor, ik kwam erachter dat er een reading challenge was. Vermoedelijk al voor de zoveelste keer, maar voor mij was het nieuw. Ik heb mijn reading challenge voor 2014 op 50 boeken gezet, velen vonden dat ambitieus, maar met mijn leespatroon moet het te doen zijn.

Als ik nu mijn woonkamer in kijk, zie ik in de vensterbank twee boeken liggen. Eén van Eileen Wilks, een boek uit een serie waar ik verslingerd aan ben en dus meteen aan ben begonnen toen het binnen kwam. Het andere boek is van Ken Follett, The Pillars of the Earth, een boek waarvan ik al jaren vind dat ik het een keer moet lezen. Ik ben in beide boeken bezig. Enigszins verstopt in de stapel ligt een boek dat al weken met me is meegegaan in de trein, namelijk Great House van Nicole Krauss. Dat is een lastige, het is namelijk eigenlijk wel een mooi boek, maar je moet redelijk geconcentreerd zijn om het te lezen en ik heb de neiging een treinboek in mijn tas te laten en het alleen in de trein te lezen. Als ik dan een tijdje niet reis, ben ik de helft vergeten. Onderop de eerste non-fictie waar ik me dit jaar op gestort heb: Juliana & Bernhard van Cees Fasseur.
Ik ben nog steeds in de woonkamer waar op de tafel ook weer vier boeken liggen, in één ben ik bezig, maar het boeit me niet zo. Drie ervan zijn toegevoegd aan de non-fictie boeken die gelezen gaan worden. Daar ben ik dus nog niet in bezig.
In de woonkamer staat ook de boekenkast waar alle papieren ongelezen boeken in staan. Sommige jaren geleden al gekocht. Ik heb zat voorraad voor dit jaar.

Lopend naar de slaapkamer vind ik op mijn nachtkastje een stapeltje, maar deze boeken moeten makkelijk te lezen zijn. 's Avonds ben ik niet meer zo geconcentreerd. Raymond Feist ligt dus hier, dat herlees ik, dus als het een tijdje blijft liggen, geeft dat niet. Mijn ereader ligt hier ook, daar zit namelijk ook een groeiend aantal flutromannetjes in die ook makkelijk te lezen zijn. Een ereader is leuk, want heel veel boeken, maar ik vergeet makkelijk dat ik hier ook nog leuke dingen op heb staan. Ook de ereader gaat wel eens mee de trein in, ik ben dus aan diverse boeken begonnen, maar nog niet verder in gegaan.
Optellend kom ik tot ongeveer acht boeken waarin ik gelijktijdig aan het lezen ben. Geen problemen mee als rechtgeaard leesbeest.

Doen of niet doen? Dat moet je zelf weten, ik ben er heel goed in, stort me rustig weer in een boek dat ik een week of nog langer heb laten liggen. Je mag je er rustig over verbazen, geeft niet. Andere mensen kunnen het niet.


#50Books was een initiatief van Peter Pellenaars wat dit jaar is overgenomen door DrsPee. Vraag 4 uit deze #50books-serie staat daar.