26 oktober 2015

#50books vraag 41: uitgeverij

Vraag 41:
Zou jij (mede-)oprichter van een nieuwe uitgeverij willen worden?


Of ik een kip zou willen zijn. Met die gedachte ging ik afgelopen zondag naar de sportschool. Dat naar aanleiding van de #50books vraag van Petepel.



Het literaire tijdschrift Das Mag wil ook uitgever worden en wil het allemaal anders doen. Het beter maken voor de schrijver, het beter maken voor de lezer. Met die gedachte zoekt Das Mag Uitgevers 3000 oprichters om de literaire wereld mee te bestormen. Petepel was er als de kippen bij.

Ik ben nog wat afwachtend. Ik lees genoeg boeken, maar daardoor heb ik nog geen verstand van uitgeven. Om me nou in iets te storten waar ik geen verstand van heb is ook weer zo wat. De boekenmarkt is niet makkelijk, en ik kan me voorstellen dat vooral schrijvers het anders willen zien. Je moet wel heel veel boeken verkopen om er van te kunnen leven en dus meer te kunnen schrijven. Daarmee kom je als schrijver dus in een cirkel terecht. Maar of Das Mag de oplossing heeft gevonden is voor mij nog niet duidelijk. Wel jonge schrijvers opleiden, maar aan de andere kant ook minder boeken willen uitgeven?
Ik ga dus fijn even afwachten en blijf nog even mens in plaats van kip.

#50books is in 2013 begonnen door @petepel, in 2014 voortgezet door @drspee en in 2015 weer overgenomen door @petepel.
Deze #50books vraag vind je hier.

#50books vraag 40: briefroman

Vraag 40:
Lees jij nog wel eens een briefroman of brievenbundel, en denk jij ook dat dit genre binnenkort verdwenen is?

Wikipedia: “Een briefroman is een benaming voor een roman die vrijwel geheel of uitsluitend bestaat uit gefingeerde correspondentie tussen verschillende figuren of uit brieven van slechts één persoon.”

Ik moest het opzoeken omdat ik in eerste instantie niet eens wist wat Petepel bedoelde met deze vraag. De voorbeelden op deze Wikipedia-pagina heb ik geen van allen gelezen, dus daarmee was wel duidelijk waarom ik er geen weet van had.

Maar ik blijk er wel eentje te hebben en dat is een boek van Willem Nijholt dat ik met veel interesse heb gelezen, “Met bonzend hart: brieven aan Hella S. Haasse”. Maar dat is dan ook meteen de enige briefroman die ik ken.

#50books is in 2013 begonnen door @petepel, in 2014 voortgezet door @drspee en in 2015 weer overgenomen door @petepel.
Deze #50books vraag vind je hier.


#50books vraag 39: boekherinneringen

Vraag 39:
Weet jij van elk boek in je verzameling waar je het gekocht hebt of van wie je het hebt gekregen?

In mijn boekenkast staat één boek met een heel verhaal aan de binnenzijde. Gekregen toen ik (eindelijk) mijn rijbewijs haalde. Dat was ‘Stormen over Troje’ van Marion Bradley. De precieze datum van die gelegenheid? Geen idee, dat heb ik er namelijk nooit bij gezet, maar het zal gezien de datum van uitgave toch ongeveer 28 jaar geleden zijn geweest.

Verder heb ik geen idee. Sommige boekbezitters noteren keurig in elk boek wanneer en bij welke gelegenheid het boek is gekocht of gekregen, maar zo’n boekbezitter ben ik nooit geweest. Ik heb een goed gevulde boekenkast waarvan Librarything me vertelt dat er ruim 800 in staan. Als ik ervoor ga staan, kan ik van sommige boeken nog vertellen hoe ik ze gekocht of gekregen heb, maar van de meeste boeken lukt dat niet meer.

Bloggen over boeken
Wat helpt bij herinneringen over boeken is erover bloggen. De laatste jaren ben ik twee keer naar de Deventer boekenmarkt geweest en twee keer heb ik er over geblogd. Eén boek heb ik op de boeken- en antiekmarkt in Den Haag gekocht en heb er onmiddellijk over geblogd. Voor die boeken is het dus duidelijk, maar veel duidelijker zal het bij mij niet worden.

#50books is in 2013 begonnen door @petepel, in 2014 voortgezet door @drspee en in 2015 weer overgenomen door @petepel.
Deze #50books vraag vind je hier.



22 oktober 2015

#WOT deel 43: hulp

Al jaren lang ben ik met plezier informatiespecialist, dat is bij uitstek een vak waarbij je hulp verleent bij zoeken en vinden, en niet alleen van literatuur. Er lopen vaak collega’s rond op zoek naar een nietmachine die in een kantoor met flex-plekken vaak zoek is. Ik heb er dus één in mijn kast staan. Ik verleen regelmatig hulp aan collega’s die zeker weten dat ze een boek op het uiterlijk kunnen herkennen. Met zachte hand haal ik ze uit die droom. De collega’s die literatuur willen hebben krijgen de wat serieuzere hulp.


Mijn hele dag draait om hulp verlenen, intermediair zijn voor mijn collega’s die meestal zo druk bezig zijn met projecten dat ze totaal geen tijd hebben om zelf te zoeken.
En in mijn vrije tijd ga ik door met dat hulp verlenen. Bij mijn toneelvereniging wil ik bij de komende productie geen rol, maar ik weet al dat ik toch niet kan laten om dan te gaan helpen met rekwisieten, de PR en wat je verder maar kan verzinnen.

En waarom? Omdat het me vleugeltjes geeft. Omdat ik er energie van krijg. Omdat ik er van houd. Ik vind het heerlijk net op dat ene idee te komen dat een collega verder helpt, het puzzelstukje in de puzzel te leggen en door te gaan naar de volgende puzzel. Bij zo’n toneelproductie is het heerlijk te zien dat alle puzzelstukjes samenkomen tot een aangeklede voorstelling waar veel mensen van genieten.
En dat is dan al die moeite waard.

#WOT betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verschijnt er een woord waarover je iets kunt schrijven, vloggen of ploggen.
Het woord van deze week: http://www.drspee.nl/wot-deel-43-hulp/

18 oktober 2015

#50books vraag 38: twee keer lezen

Vraag 38:
Lees jij wel eens een boek opnieuw, en zo ja, waarom doe je dat? En zo nee, waarom niet?

Kan er heel kort over zijn: ja. Wat een heel korte blogpost zou worden, maar ik kan er wel wat meer over vertellen.
Ik heb een aantal boeken waar ik dol op ben en dus meerdere keren heb gelezen. Ook ben ik een liefhebber van fantasy. Fantasyschrijvers zijn erg goed in het schrijven van series en hun fans laten wachten op het volgende deel. Als het volgende deel dan verschijnt, zit ik me toch wel af te vragen wat er ook al weer gebeurd is in de vorige delen. Met andere woorden, ik begin overnieuw. Met die series zit je onvermijdelijk met dingen die je over het hoofd ziet, als je het de eerste keer leest. En dan is het wel handig om overnieuw te beginnen.

De laatste reden: ik lees graag ’s avonds voor het slapen gaan en heb één wijze les geleerd in al die jaren. Nooit een boek meenemen dat nieuw is en waar nog maar een paar hoofdstukken van gelezen hoeven te worden. Gegarandeerd dat je het dichtklapt, op de klok kijkt en verwonderd ziet dat het erg laat/vroeg is.

#50books is in 2013 begonnen door @petepel, in 2014 voortgezet door @drspee en in 2015 weer overgenomen door @petepel.
Deze #50books vraag vind je hier.

#50books vraag 37: historische romans

Vraag 37:
Lees jij historische romans, en zo ja wat zijn dan een aantal van jouw favoriete titels en/of schrijvers?

Jaren geleden verhuisde ik voor mijn werk naar Den Haag en kwam tot mijn vreugde dicht bij de Centrale Bibliotheek te wonen die toen nog aan de Bilderdijkstraat zat. Een oud gebouw met chronisch ruimtegebrek en allerlei leuke hoeken en gaten waar boeken verstopt zaten. Grasduinen was leuk, dus ik kwam regelmatig thuis met vooral historische boeken. Was mijn geheugen wat beter dan kon ik nu vertellen welke boeken dat allemaal waren, maar helaas.

Mijn boekenkast is een betere bron voor titels. Een boek dat ik prachtig vond en niet zo prachtig is vereeuwigd in een tv-serie, was “The Far Pavillions” van M.M. Kaye. Een geweldig en fascinerend relaas van de Indiase geschiedenis.
Marion Zimmer Bradley heeft met “The mists of Avalon” een prachtig boek geschreven, helaas vond ik haar andere boeken wat minder, daar ben ik nooit doorheen gekomen.
Een jeugdfavoriet is Thea Beckman, “Geef me de ruimte” en “Kruistocht in spijkerbroek” staan in mijn kast. Dat de rest er niet bij staat, wijt ik aan de nabijheid van de bibliotheek in mijn geboorteplaats.
Maar mijn all-time favoriet is wel “De scheepsjongens van Bontekoe” van Johan Fabricius. Al in 1923 geschreven, blijft het boek geweldig en tijdloos. Het is in 2008 verfilmd, maar ik heb het nooit aangedurfd te kijken. Ik krijg wel meteen weer zin om het boek te gaan herlezen voor de zoveelste keer.

#50books is in 2013 begonnen door @petepel, in 2014 voortgezet door @drspee en in 2015 weer overgenomen door @petepel.
Deze #50books vraag vind je hier.

#50books vraag 36: kookboeken

Vraag 36:
Welk kookboek gericht op een specifieke doelgroep heb jij in huis (gehad) waar je veel gebruik van (hebt ge)maakt?

Ik houd van lekker eten en van koken. De combinatie werkt niet altijd goed, dus afvallen kwam op een gegeven moment ook wel in de picture. Reden voor het aanschaffen van een kookboek waarbij afvallen het grote onderwerp was. Het eerste boek was “In de keuken met Rosie”, een kookboek van Rosie Daley die in die tijd (1996) de meest geliefde kokkin was van de bekendste jojo ter wereld: Oprah Winfrey. Dat waren lekkere recepten, maar wel bewerkelijk.

Jaren later schreef ik me in bij de Weight Watchers, samen met een paar vriendinnen. Dat helpt, ze kijken niet lelijk als je ze mager eten voorzet. Het 365 dagen kookboek gebruik ik nog steeds veelvuldig, het puntensysteem niet meer, dat werkt niet meer voor mij. Het grote voordeel van dat kookboek: recepten die redelijk eenvoudig te maken zijn. Een ander WW boek “In lijn met je leven” geeft ook veel informatie over voeding en beweging.

Maar mijn laatste aankoop is de leukste. Ellen Hoog is tophockeyster, ze zit in het Nederlandse team en gaat volgend jaar weer naar de Olympische Spelen. Het afgelopen jaar ben ik weer druk bezig geweest met afvallen. Dat in combinatie met de sportschool, waar ik met een personal trainer behoorlijk intensief bezig ben. Een tijdje terug verscheen een interview met Ellen in Volkskrant Magazine (sorry, kan alleen betaalde link vinden) waardoor mijn belangstelling voor haar boek gewekt werd.
Haar boek “In perfecte conditie” is een kook/fitness boek. Ze eet gezond en het liefst biologisch, gelukkig vindt ze guilty pleasures ook belangrijk. Afvallen is hard werken, maar het moet ook wel leuk blijven, anders houd je het niet vol. De recepten zijn goed te doen. De oefeningen wat minder. Maar je kan de work-outs opbouwen door te beginnen met twee work-outs per week en het uit te breiden naar drie of vier. In een video van Women’s Health Magazine heb ik dit toonbeeld van gezond leven een plank van ruim vijf minuten zien doen. Mijn record is een minuut, dat wordt nog even trainen.

#50books is in 2013 begonnen door @petepel, in 2014 voortgezet door @drspee en in 2015 weer overgenomen door @petepel.
Deze #50books vraag vind je hier.

15 oktober 2015

#WOT deel 42: Pijn

Pijn 1 (m) (boom), pij-nen; pijn-tje
Pijn 2 (smart, straf), pij-nen; pijn-tje
Pij-nen (ww), pijn, pijnt; pijn-de, pijn-den; ge-pijnd

De WOT van de week is pijn, iets waar @drspee actief aan lijdt, want ze heeft een zweepslag in haar kuit, dat is pijn, niet een pijn-tje zoals in bovenstaande tweede regel staat. Ik kan het weten, want ik heb ervaring met zo’n ding.
De pijn in de eerste regel, de boom, is mij wel bekend, maar ik meende dat dit alleen in combinatie met boom gebruikt werd. Pijnboom dus. Een “pine” in het Engels.
Met het werkwoord kan ik wat minder. Het Engelse werkwoord “to pine” lijkt erop, maar is het niet. Van Dale groot woordenboek Engels-Nederlands (2e dr., 1989) zegt “kwijnen, smachten, betreuren”. Van Dale groot woordenboek Nederlands-Engels (2e dr., 1989) zegt “press out, extract”.

Waarom ik begin over omschrijvingen in woordenboeken bij de wekelijkse WOT? Welnu, bovenstaande omschrijving komt uit de nieuwste editie van het Groene Boekje, deze week uitgekomen. Ik had hem besteld en kreeg dus deze week een pakje. En de omslag van dat Groene Boekje, dat doet dus “pijn” aan je ogen; omschrijving 2 in het Van Dale Groot Woordenboek der Nederlandse taal (11e herziene druk, 1984): “lichamelijk lijden, smart”.

#WOT betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verschijnt er een woord waarover je iets kunt schrijven, vloggen of ploggen.
Het woord van deze week: http://www.drspee.nl/wot-deel-42-pijn/

12 oktober 2015

Uitgebreide hobby*

Maandag na een drukke week, vrije dag en natuurlijk snipverkouden. Natuurlijk omdat ik de afgelopen week met mijn geliefde hobby heb doorgebracht, namelijk toneel. Van de twaalf die op het toneel rondliepen waren er vier verkouden, was er één net verkouden geweest (moi) en liep de rest behoorlijk kans verkouden te worden.

Toneel is een tijdrovende hobby, je kan er de hele week mee bezig zijn. Naast repetities moet er ook aan het decor gewerkt worden, moeten er kostuums geregeld/gemaakt worden en mag er ook wat aan de PR gedaan worden. Bij een amateurtoneelgroep komt dat allemaal op de schouders van de leden van de vereniging. Ook bij mijn toneelgroep Inter Nos, waar ik met een onderbreking al 23 jaar lid van ben. Afgelopen weekend hebben we onze jaarlijkse voorstelling gehad, een speciaal stuk voor het zestigjarig jubileum van de groep. We speelden ‘De anti-acteer show’ van Michael Green. Vier aparte scènes van ongeveer twintig minuten elk, een thriller, een opera, een stukje volkstoneel en een Shakespeare. Vanaf december aan gewerkt en nu in drie dagen achter de rug. We zijn allemaal aan het afkicken. En dat mag niet te lang duren, want in het voorjaar willen we weer een voorstelling op de planken brengen.

Voordat we zo ver waren, moest er eerst veel decor gebouwd worden, werd een complete naaiploeg opgetrommeld en zaten we met zijn vijven om de tafel om te kijken hoe we de PR gingen doen. Oh, en repeteren hebben we ook gedaan. Elke woensdag en ook enkele zondagen in de repetitieruimte in het wijkcentrum, waar we ook hebben gespeeld.

Rekwisieten moesten er ook komen. De regisseur vroeg me ergens in december of ik kon breien, wat een wat merkwaardige vraag is in een toneelvereniging, maar het kwam wel ergens vandaan. Hij wilde namelijk dat ik in mijn glansrol als kamenierster in de opera niet alleen zou zingen, maar ook zou breien. Ik vroeg hem toen wat ik dan moest breien. Ja, dat gaf niet, het moest lang zijn en het gaf niet als het lelijk was. Ik ben gaan breien, heb aan iedereen wol gevraagd en kreeg die ook in alle kleuren en soorten. Grote stappen snel thuis, dus met naalden nr. 7 en wol voor naalden nr. 4 schoot het aardig op. Na een paar weken deed het geheel – toen al zo’n 60 cm – pijn aan ieders ogen. Dit weekend tijdens de voorstelling heb ik ook gebreid, en dat heeft voor wat gaten gezorgd, want hier en daar heb ik wel een steekje laten vallen, gelukkig niet in mijn tekst.

De grootste vraag wordt wel wat ik er nu mee ga doen. Het is lang, zie de foto: twee en een halve meter breisel. Lang genoeg voor een sjaal, maar heel eerlijk, ook gewoon lelijk. Dat wordt een leuke advertentie bij Marktplaats: in de aanbieding, breisel van ongeveer twee en een halve meter, maar drie keer gebruikt tijdens een toneelvoorsteling. Voor alle doelen bruikbaar, sjaal, wikkelbaar vest of deken voor een heel smal persoon.

*ja, ik heb er al eerder over geschreven in het kader van de wekelijkse WOT