Mijn favoriete jeugdboek (#50books)

#50books is een initiatief van @petepel. Hij stelt iedere week een vraag over een boek die je naar eigen inzicht mag beantwoorden.

Ik had #50books al een paar keer voorbij zien komen bij tweeps die ik volg, maar pas bij vraag 5 werd ik een beetje wakker. Dat voor een boekliefhebber. Vraag 5 was: welk boek lees je op dit moment? Nou, veel boeken dus, maar ik vond dat ik de andere vragen ook moest beantwoorden, vandaar mijn late instap in #50books.

Vraag 1: Welk boek heeft in je vroegste jeugd de meeste indruk op je gemaakt?

Een vraag waar ik heel goed over moest nadenken omdat ik in mijn jeugd alles wat los en vast zat heb gelezen, inclusief de boeken van mijn drie broers, maar ook een druk gebruiker van de bibliotheek was. Mijn boekenkast kon ik er dus niet op nalopen. Maar ik kwam er wel op. Daar heb je drukke zondagmiddagen voor nodig, een todolijst die nog niet klaar is en daar tussenin bedenken, ja Roeland Westwout van Diet Kramer, dat was het ultieme jeugdboek. Razende Roeltje, de voorloper van dit boek had ik ook kunnen noemen, maar dat was in mijn herinnering meer een kinderboek, Roeland Westwout was meer een jeugdboek. Het eerste boek dat ik niet kon loslaten, dat ik meerdere malen heb herlezen, en jarenlang op boekenmarkten heb gezocht en nooit gevonden. Maar ja, leve internet waar ik het boek vond en nu weer aan het herlezen ben.
Waarom maakte Roeland Westwout zo’n indruk op me? Na herlezen weet ik het weer, het boek ging op een mooie manier om met emoties van jonge mensen, tieners van rond de 17 die bezig waren met school, thuis, zichzelf, vrienden, en daar tussendoor de eerste liefde en de eerste grote pijn. De manier van schrijven van Diet Kramer sleept me mee in het verhaal en zelfs het feit dat het boek oorspronkelijk in 1931 is geschreven en daar de sporen van draagt in het taalgebruik deert me niet.
Het boek heeft de liefde voor lezen stevig in me verankerd, een hobby waar ik overigens mijn beroep van heb gemaakt. Hoewel, als bibliothecaris in opleiding las ik minder dan ooit tevoren. Het bleef mijn hobby, maar nu gaan er dagen voorbij dat ik vreemd genoeg geen boek inkijk.

Haagse theaters

Dit artikel is bedoeld voor 'Haghespel', maar aangezien deze pas eind februari voor het eerst zal verschijnen, hier het artikel in wording, commentaar wordt op prijs gesteld.

In het afgelopen jaar zijn er veel ontwikkelingen geweest met betrekking tot de Haagse theaters, waardoor ook amateurgroepen werden getroffen. Het zijn theaters waar de amateurs ook spelen. Hieronder een samenvatting van wat er gebeurd is en gaat gebeuren met de theaters. De informatie is veelal van de websites en uit nieuwsbrieven gehaald.

Culturalistheater
De exploitatie van het theater wordt vanaf 1 januari 2013 overgenomen door de nieuwe organisatie ‘Stichting Theater aan de Hobbemastraat’. Ook dan kunnen Haagse amateurverenigingen en ad-hocformaties hun voorstellingen opvoeren in het theater en genieten van de professionele faciliteiten. De ontwikkelingen rond de nieuwe ‘Bemiddelingsorganisatie’, waarin het service- en het subsidieloket voor de amateurgroepen een plek gaan krijgen, staan niet stil. Het streven is dat deze taken van Culturalis per 1 maart overgaan naar deze nieuwe bemiddelingsorganisatie: de service en de subsidiering van de amateurpodiumkunsten gaat dus wel door, maar in een andere setting. De stichting Culturalis zelf, zal per 1 maart in liquidatie gaan. Tot aan die tijd blijft Culturalis jouw aanspreekpunt voor advies en subsidie en de organisatie die zich inzet voor het versterken, vernieuwen en zichtbaar maken van Haags talent.

Zeebelttheater
Zeebelt in Den Haag is de plek voor talentontwikkeling van jong professionele makers: eigenzinnige geesten die over de grenzen van hun eigen discipline stappen. Ook amateurtoneelgroepen hebben hier met enige regelmaat gespeeld. Het theater maakt deel uit van De DCR, een kunstencomplex in de oude energiecentrale aan de rand van het centrum van Den Haag. Een bericht op de site meldt dat de doorstart van het Zeebelttheater aan het De Constant Rebecque Plein is mislukt. ‘Per 1.1.2013 zal Den Haag en de DCR in het bijzonder het moeten stellen zonder deze prettig ontregelende ‘luis in de pels’.’

Theater de Regentes
Door stopzetting van de subsidie per 1 januari 2013 ziet Stichting Theater De Regentes zich genoodzaakt per 1 januari 2013 de deuren van het theater te sluiten. Het pand, het voormalige zwembad in de Weimarstraat, wordt in de huidige staat overgedragen aan de gemeente. Er komt een doorstart. De Nieuwe Regentes is een culturele ontmoetingsplek met commerciële én artistieke ambities. De Nieuwe Regentes is een zalencentrum dat zich richt op particuliere, zakelijke en culturele markten en klanten. Tegelijkertijd presenteert DNR een beperkte vraaggerichte programmering, is het een kunstenaars(t)huis dat de artistieke kracht van de omgeving toont en inzet, een actief cultuuranker en een horeca hotspot. De Nieuwe Regentes is het culturele hart van de buurt en het stadsdeel, schakel naar het centrum, makelaar tussen vraag en aanbod, brug tussen professional en amateur. Zie http://www.denieuweregentes.nl.

Theater in romans: resultaat van zes jaar verzamelen

Op 1 juni 2006 begon ik ermee: "Nieuw projectje. Ik ga een artikel schrijven over toneel en romans. Wat voor voorstelling wordt er gemaakt van toneel, theater, etc. in romans en verhalen."

Het was voor Haghespel in elk nummer zou ik één of twee boeken bespreken. De praktijk was dat het vulling werd voor de niet zo volle nummers en dat er dus wel eens nummers werden overgeslagen door de grote hoeveelheid recensies. Wat ik niet had voorzien was dat de lijst wel erg lang zou worden. Ruim zes jaar later ben ik er nog steeds mee bezig. Ik kom van alles tegen, prachtige boeken die ik nooit tegen zou zijn gekomen zonder dit project, maar ook boeken die ik na een hoofdstuk heb weggelegd en dan is internet een geweldige bron voor samenvattingen. Elke keer als ik denk, het is nu wel op, komen er weer nieuwe boeken uit. Daar komt bij dat ik het onderwerp iets heb uitgebreid: films in romans vallen er nu ook onder. Hieronder de lange, lange lijst. Het zijn ongeveer 250 boeken. De boeken met sterretjes zijn de boeken die ik op dit blog en in Haghespel heb besproken. Overigens zijn tips nog altijd welkom.
A.C. Crispin with Deborah Marshall* - Serpent's gift (Starbridge; book 4) (New York: Ace Books, 1992)
A.S. Byatt* – The virgin in the garden (New York: Vintage Books, 1978)
Ad Vervuurt – 130 jaar Schinderhannes in Roermond, 1865–1995 (1995)
Adriana Trigiani* – Lucia, Lucia (New York: Random House, 2003)
Alan Ford - Thin ice (London: Weidenfeld & Nicolson, 2006)
Alan Gordon – Thirteenth night (1999)
Alan Gratz - Something Rotten
Alison Lurie* - Foreign affairs (1984)
Amanda Ooms - Noodzaak (Amsterdam: Prometheus, 1993) (Vert. van: Nödvändighet)
Angela Carter - Wise Children
Anne Cuneo - Objets de splendeur: Mr. Shakespeare amoureux (Paris: Denoël, 1997)
Anne Hébert – De verboden stad (Le premier jardin) (Paris: Seuil, 1988)
Anne Wiazemsky – Canines (1993)
Anthony Burgess* - A dead man in Deptford (London: Hutchinson, 1993)
Aphra Behn - Oroonoko, The rover, and other works
Arjen Lubach* – Magnus (Amsterdam: Uitgeverij Podium, 2011)
Arnon Grunberg* - Figuranten (Amsterdam: Singel Pocket, 2002
Arthur Japin* - De klank van sneeuw: twee novellen (Amsterdam [etc.]: De Arbeiderspers, 2006)
Arthur Nersenian – Unlubricated (HarperCollins, 2004)
Barbara Taylor Bradford – Angel* (New York: Ballantine Books, 1993), The triumph of Katie Byrne* (New York: Doubleday, 2001)
Barry Unsworth* – Zinnespel (Morality play, 1995)
Belinda Alexandra* - Wild lavender (London: HarperCollins, 2006)
Bep Otten - De open plaats (Amsterdam: Nederlandsche Keurboekerij, 1944)
Beryl Bainbridge* - Een ongelooflijk groot avontuur (An awfully big adventure) (Den Haag BZZToh, 1991)
Bevan Amberhill – The bloody man: a Jean-Claude Keyes Mystery (Mercury Press, 1993)
Boris Starling* – Storm (Amsterdam: *Mpact, 2001)
Bruce Jay Friedman – Violencia!: a musical novel (Grove/Atlantic, 2001)
Bryher – The player’s boy (Consortium, 2006, 1953)
Carla de Jong – Outcast (2010)
Carla de Jong* – Outcast (Amsterdam: Arbeiderspers, 2010)
Carol Goodman* – The sonnet lover (London: Piatkus, 2007)
Caroline B. Cooney - Enter Three Witches
Carolyn Haines – Ham bones (Kensington, 2008)
Caryl Brahms - No Bed for Bacon
Cas van Dijk* - Het scherm gaat op (Amsterdam: Van Holkema & Warendorff, [1939])
Catherine Cookson* – Riley (Amsterdam: De Boekerij, 2003)
Christopher Bram – Lives of the circus animals (HarperCollins, 2004)
Christopher Frank - Josepha: roman (Paris: Seuil, 1979)
Christopher Moore – Fool (2009)
Christopher Whyte* – The cloud machinery (2000)
Damian Lanigan - The chancers (London: HarperCollins, 2003)
Dan Simmons – Ilium; Olympos
Daphne Meijer – Het plezier van de duivel (1995)
David Huggins - Me me me (London: Faber and Faber, 2001)
David Nicholls* – The understudy (2005)
Dexter Dale – Death in the theatre (1935)
Dick Francis* – Wild horses (1994)
Dimitri Frenkel Frank – Een vrouw uit de provincie (1987), Hamlet's whisky (Amsterdam: Manteau, 1984)
Dirk Verbruggen – De liefdeseter (1993)
Dolf de Vries* - Laat me maar (Amsterdam: Leopold, 1993)
Don Duyns* - Buigen (Amsterdam: Contact, 2007)
Doris Lessing* – Terug naar de liefde (Love, again, 1995)
Doris Maye Heffner – Destiny’s detour (Buy Books on the Web.com, 2006)
Ed Macbain* – Het doek valt (The last dance) (Weert: Van Buuren, 2000)
Eduard Veterman – Naakte maskers: tooneel–roman (1926)
Edward Marston – The amoureus nightingale* (2001), The Queen's Head; The Merry Devils; The Trip to Jerusalem; The Nine Giants; The Mad Courtesan; The Silent Woman; The Roaring Boy; The Laughing Hangman; The Fair Maid of Bohemia; The Wanton Angel; The Devil's Apprentice; The Bawdy Basket; The Vagabond Clown; The Counterfeit Crank; The Malevolent Comedy; The Princess of Denmark; The king’s evil (2000)
Edzard Mik* - Bleke hemel (Amsterdam: Contact, 2007)
Eleanor Catton* – De repetitie (The rehearsal) (Amsterdam: Anthos, 2009)
Elena Stancanelli – Le attrici (2001)
Elise Broach - Shakespeare's Secret
Elizabeth Bear - Hell and Earth, Ink and Steel
Ellen Hart – Stage fright (Minotaur Books, 2004)
Ellen Shanman – Right before your eyes (Bantam Books, 2007)
Emily Prager - Clea en Zeus divorce (New York: Vintage Books, 1987)
Eric Ambler – Judgment on Deltchev (Random House, 2002, reprint)
F.J. Degenhardt – Der Liedermacher: Roman (1982)
Faye Kellerman - The Quality of Mercy
Fernando de Rojas - The Celestina; a novel in dialogue (1959)
Francesca Delbanco – Ask me anything (Norton, 2005)
Francine Prose – Glorious Ones (HarperCollins, 2007)
Francoise Sagan - Het onopgemaakte bed (vert. van Le lit défait) (Amsterdam: De Boekerij, 1987)
François–Olivier Rousseau – L'heure de gloire (1995)
Gary D. Schmidt - The Wednesday Wars
Gaston Leroux – The phantom of the Opera
George Garrett – Entered from the sun: the murder of Marlowe
Georges Coulonges - Un comédien dans un jeu de quilles : roman (Paris: Grasset, 1987)
Georges Simenon - De groene luiken (vert. van: Les volets verts) (Utrecht: Bruna, 1956)
Ger Thijs – Een sterke afgang (2002)
Ger Thijs - Grote gevoelens of: Mijn leven in de kunst (Amsterdam: De Harmonie, 1985), Het openluchttheater van Oklahoma (1993), Een sterke afgang (2002)
Gerrit Wassing – Alkestis in Brantgum : een verhaal (2000)
Glenn Ickler – Stage fright (SterlingHouse, 2005)
Grace Tiffany - My father had a daughter: Judith Shakespeare's Tale; Will
Guido Van Heulendonk* - Paarden zijn ook varkens (Amsterdam: De Arbeiderspers, 1995)
Gustav Herling* – Een witte nacht van liefde: theatrale roman (2001)
H. Mel Malton – Cue the dead guy: a Polly Deacon Murder Mystery (Napoleon, 2004)
Halina Reijn* – Prinsesje nooitgenoeg (Amsterdam: Prometheus, 2005)
Harry Mulisch – Het theater de brief en de waarheid: een tegenspraak* (2000), Hoogste tijd* (1985)
Harry Turtledove* - Ruled Britannia (New York: Great American Library, 2004)
Heinrich Mann – Professor Unrat (1981)
Helen Dore Boylston* - Carol Plays Summer Stock (1942), Carol Goes On the Stage (1943), Carol Goes Backstage (1944), Carol On Broadway (1944), Carol On Tour (1948)
Herman Koch* – Zomerhuis met zwembad (Amsterdam: Anthos, 2011)
Herman Pieter de Boer* – De artiestenuitgang (1987)
Inez van Dullemen* – Het gevorkte beest (1986)
Iris Johansen – An unexpected song (Bantam Books, 2006)
Iris Murdoch* - The sea, the sea (1978)
Ishmael Reed – Reckless Eyeballing (Dalkey Archive Pres, 2000)
J. Bernlef* [… et al.]: 15 theaterverhalen (1989)
J.B. Cheaney - The playmaker
J.B. Priestley – Lost empires : being Richard Herncastle's account of his life on the variety stage from November 1913 to August 1914 (1965)
J.L. Carroll – The Shakespeare secret* (2007) - The Shakespeare curse* (New York: Plume, 2010)
Jack McDevitt* - Time travelers never die (New York: Ace Books, 2010)
Jan de Rooij - Bouillabaisse (Baarn: De Prom, 1986)
Jan van der Mast* – Mijn Hamlet! (2005)
Jane Smiley* - A thousand acres (London: Flamingo, 1992)
Jasper Fforde* - Something rotten (London: New English Library, 2004)
Jeanne van Schaik–Willing – Na afloop: dramatische kronieken (1957)
Jean–Pierre Énard – Le voyage des comédiens (1981)
Jerome Charyn – The green lantern: a romance of Stalinist Russia (Da Capo Press, 2005)
Jess Winfield - My name is Will: a novel of sex, drugs, and Shakespeare
Jill McGown – Scene of crime (Random House, 2002)
Joe Orton - Head to toe
Johan Fabricius – Goldoni, herinneringen van een oude pruik, vrij – zeer vrij – naar de 'Memorie' (1963)
Johann Wolfgang von Goethe – Wilhelm Meisters theatralische Sendung (1795/96); Wilhelm Meister’s apprenticeship (Princeton University Press, 2005, reissue)
John Banville - Eclipse (London: Picador, 2000)
John Varley - The golden globe (1999)
Jonathan Ames* – De figurant (The extra man)(Amsterdam: Prometheus, 1998)
Josephine Tey* - The daughter of time (1951) (Alan Grant mysteries; 4)
Jude Morgan* – Symphony (2006)
Judith McNaught* – Verscheurd door het verleden (Perfect, 1994), Fatale nacht (Someone to watch over me, 2003)
Judith Michael - Acts of love (New York: Crown, 1997)
Karen Harper* – Mistress Shakespeare (New York: Putnam, 2009)
Kate Thompson – Een lange hete zomer (It means mischief, 1998)
Katharine Kerr [et al.] - Weird Tales from Shakespeare
Kathleen Winsor – Calais. Op vleugels van een droom (Calais, 1979)
Kay Nolte Smith – Catching fire (1982), Venetian Song* (1994)
Kazimierz Brandys – Rondo (1991)
Keith McDermott – Acqua Calda (Westview Press, 2006)
Kirill Gradov - Aan de grond (Amsterdam: Bakker, 1986) (Vert. van: Tsjelovele... zvoetsjt gordo!)
Klaus Mann – Mephisto, Roman einer Karriere (1936)
Kurt Ziesel – Der Preis des Ruhms: Roman einer Schauspielerin (1989)
Laura Resnick* – Vamparazzi (New York: Daw Books, 2012)
Laurens Spoor* – Personen, personages: roman (Amsterdam: Van Gennep, 1996)
Leni Saris* - Wereld in droom (Westfriesland, 1963), Mijn leven, ons leven (Westfriesland, 1972)
Leo Beyers – De wind komt niet uit de bomen (1984)
Leon de Winter* - De hemel van Hollywood (Amsterdam: De Bezige Bij, 1997)
Leonard Beuger – Rood haar (1995)
Lesley Cookman – Murder in Steeple Martin (Accent Press, 2006)
Leslie Silbert* – De verspieder (The intelligencer) (Amsterdam: De Bezige Bij, 2004)
Lilian Lee - Afscheid van mijn minnares (Farewell to my concubine) (Houten: Van Holkema & Warendorf, 1993)
Linda Chapman - Schitteren als een ster (Bright lights) (Aartselaar: Deltas, 2004)
Linda Fairstein* – Death dance (2006)
Lindsey Davis - Last act in Palmyra (1996) (Marcus Didius Falco; 6)
Lisa Klein - Ophelia
Lisa Kleypas – Because you’re mine (Avon, 1997)
Lou Steenbergen – Koen : de jongen die niet zo nodig moest (1984)
Louis Couperus – De komedianten* (Rotterdam: Nijgh & Van Ditmar, 1917); Eline Vere
Louis Saalborn – De vader en de zoon : roman (1934)
Louise Shaffer – Family acts (Random House, 2007)
Lynn Freed – Home ground (1986)
M.J. Brusse – Achter de coulissen (1903)
Mac Wellman – Q’s Q: an arboreal narrative (Consortium, 2006)
Marc Acito - Attack of the Theater People / *Hoe ik mijn collegegeld betaalde: een roman over seks, diefstal, vriendschap en musicals (Amsterdam: Contact, 2006) (How I paid for college : a novel of sex, theft, friendship & musicals' (2004))
Margaret Drabble* – The Garrick Year (1983)
Margaret Dumans – How to succeed in murder (Poisoned Pen Press, 2006)
Margaret Frazer – A play of Dux Moraud (Penguin, 2005); A play of lords (Penguin, 2007); A play of knaves; A play of Isaac (Joliffe mystery series)
Maria van der Moer – Een gebroken schommeltouw (1982)
Mary Renault - The mask of Apollo
Mats Berggren - Vals akkoord (Amsterdam: Elzenga, 1990) (Vert. van: Örent accord)
Matthias Biskupek – Eine moralische Anstalt : Roman mit richtigen Requisiten, letzten Vorhängen und Theaterblut (Berlin: Eulenspiegel, 1997)
Michael Craft – Desert Spring: a Claire Gray mystery (Gale, 2004)
Michael Korda – Het rode doek (Curtain : a novel, 1991)
Michael Malone – The delectable mountains: or, entertaining strangers (Sourcebooks, 1992); Foolscap: or, the stages of love (Sourcebooks, 2002)
Michael Merschmeier – Berliner Blut: Roman (1997)
Michael Paine – Stage fright (Penguin, 2006)
Michail Boelgakov – Het leven van de heer Molière (1973) / Zwarte sneeuw* (Black snow: a theatrical novel) (1999)
Miguel Cervantes – Don Quichot
Nachoem M. Wijnberg* – De opvolging (2005)
Ned Sherrin - Scratch an actor (London: Sinclair-Stevenson, 1996)
Neil Gaiman - The Sandman, Volume 3: Dream Country / The Sandman, Volume 10: The Wake
Ngaio Marsh - Enter a murderer (1935) (Roderick Alleyn; 2) / Final curtain* (Laatste scène) (1947) (Roderick Alleyn; 14) / Opening night (Roderick Alleyn; 16) / Death at the Dolphin (Roderick Alleyn; 24) / Light thickens (1982) (Roderick Alleyn; 32) / Photofinish* (1980)
Nicola Upson* – An expert in murder (Josephine Tey mysteries series) (HarperCollins, 2009)
Niko Bovenberg* – Werklicht: de avonturen van toneelknecht Kees (2002)
Olle Mattson - De trommel en de kruidenmand: Een zweedse schrijver
Ottavio Cappellani – Sicilian tragedy (Picador, 2008)
P.D. James* - The skull beneath the skin (1982) (Cordelia Gray mysteries; 2)
P.G. Wodehouse – The little warrior (1st World Library, 2006, ook verschenen als Jill the Reckless)
Pamela Koevoets – Bazen en slaven: een zwarte komedie (1991)
Pamela Rafael Berkman - Her infinite variety: stories of Shakespeare and the women
Paola Capriolo - De vrouw in de loge: roman (Vert. van: La spettatrice) (Amsterdam: Meulenhoff, 1997)
Pascal Lainé - De twijfelaarster (Breda: De Geus, 1994) (Vert. van: L'incertaine)
Paul Fournel - Un homme regarde une femme: roman (Paris: Seuil, 1994)
Paul Scarron – Wanfortuin der komedianten (Le roman comique, 1651-1657)
Pavlos Mátesis - De moeder van de hond (Amsterdam: Bakker, 1997) (Vert. van: I mitéra tou skýlou)
Penelope Fitzgerald - At Freddie's (1982)
Peter Ackroyd* - The Lambs of London (London: Chatto & Windus, 2004)
Peter Römer* – Chantage (Amsterdam: De Fontein, 2012)
Philip Gooden – Sleep of death* (London: Robinson, 2000), Death of Kings (2001); The Pale Companion* (2002); Alms for Oblivion (2003); Mask of Night (2004); An Honourable Murder (2005); The Salisbury Manuscript (2008)
Philip Roth* – The Humbling (London: Cape, 2009)
Poul Anderson - A Midsummer Tempest
R.T. Jordan – Final curtain (Kensington, 2009)
Rachel Cline – What to keep (Random House, 2005)
Rebecca West - Sunflower (London: Virago, 1986: onvoltooide, in de jaren twintig geschreven roman)
Richard Armour - Twisted Tales from Shakespeare
Rien Broere* – De voorstelling (1998)
Rob van Reijn – Voetlicht & vetpotten : roman over Jan van Well in en om de schouwburg : een kroniek van Amsterdam 1772– 1818 (2000)
Robert Anker* – Een soort Engeland (Amsterdam: Querido, 2001)
Robert Kaplow* – Me and Orson Welles (Penguin, 2005)
Robert Nye - Mrs. Shakespeare: The Complete Works, The Late Mr. Shakespeare* (London: Chatto & Windus, 1998)
Roberto Quesada - Big Banana (Barcelona: Seix Barral, 2000)
Robertson Davies - The Salterton trilogy / Tempest–tost (1991)
Ronald Giphart* – Gala (boekenweekgeschenk, 2003)
Sarah A. Hoyt - All Night Awake, Any Man So Daring, Ill Met by Moonlight
Sarah Grazebrook – Foreign parts (1999)
Sarah Schulman - Girls, visions, and everything
Sarah Smith - Chasing Shakespeares
Seth Rudetsky - Broadway Nights: A Romp of Life, Love, and Musical Theatre
Shirley Conran - The revenge of Mimi Quinn (London: Macmillan, 1998)
Sholem Aleichem – Wandering Stars (Penguin, 2009)
Simon Hawke - A mystery of errors (2000) / The slaying of the Shrew (2001) / Much ado about murder (2002) / The merchant of vengeance* (2003)
Simone de Beauvoir – Uitgenodigd (L'invitée, 1943)
Stephanie Lehmann – Thoughts while having sex (Kensington, 2003)
Steven Philip Jones – King of Harlem
Stewart Lewis – Relative Stranger (Alyson publications, 2008)
Sue Frost – Verander de tijd (Redeem the time, 1997)
Susan Elisabeth Phillips – What I did for love (Morrow, 2009)
Susan Sontag* – In Amerika (In America, 2001)
Suzanne Harper - The Juliet Club
Suzanne Selfors - Saving Juliet
Tad Williams* - Caliban's wraak (Amsterdam: Luitingh-Sijthoff, 1995) (Caliban's Hour)
Tamara McKinley* - Droomvlucht (Dreamscapes) (Baarn: De Kern, 2007)
Terry Pratchett – Wyrd sisters* (1988) (Discworld; 6), Lords and Ladies (1992) (Discworld; 14), Maskerade* (1995) (Discworld; 18)
Tessa de Loo* – Rookoffer (1987)
Theun de Vries – Baron. De wonderbaarlijke Michel Baron, zijn leermeester Molière en de praalzieke zonnekoning (1987)
Thomas Keneally – The playmaker (Touchstone, 1993)
Threes Anna – De kus van de weduwe (2003) (online te vinden op http://www.threesanna.com/nl/)
Timothy Findley* - Spadework: a novel (New York: HarperCollins, 2002)
Trudi Pacter - Wild child (New York: Pocket Books, 1996)
Ulla Berkéwicz - Adam (Frankfurt am Main: Suhrkamp, 1987)
Utta Danella – Liefde in de hoofdrol (Unter dem Zauberdach, 1976)
Virginia Tracy – Merely players: stories of stage life (1909)
Virginia Woolf* - Between the acts (London: Hogarth Press, 1970)
W. Somerset Maugham – Theatre (1937)
Wilfrid Sheed – Max Jamison: a novel (1986)
Willem Brakman* – De biograaf (1983)
Willem van Zadelhof* - Vuur stelen (Amsterdam: Meulenhoff, 2008)
Willy Corsari – Nummers: roman uit het cabaretleven (1932)

Simon Hawke – The Merchant of Vengeance (New York: Forge Books, 2003)

Simon Hawke is schrijver van onder andere science fiction boeken, maar heeft ook ‘A Mystery of Errors’, ‘The Slaying of the Shrew’, ‘Much Ado about Murder’ en dit werk ‘The Merchant of Vengeance’ geschreven. De goede verstaander heeft maar een half woord nodig, William Shakespeare speelt de hoofdrol in deze boeken. Samen met zijn vriend Tuck Smythe lost hij in deze serie misdaden op. ‘The Merchant of Vengeance’ beschrijft het leven in Engeland in de tijd van Elizabeth I, Shakespeare schrijft niet alleen, maar is tevens acteur, ook herschrijft hij stukken van andere schrijvers. Ook andere schrijvers hebben nevenactiviteiten, zoals het schrijven van pamfletten. Pamfletten zijn in deze tijd dé manier om aan nieuws te komen. Christopher Marlowe's ‘The Jew of Malta’ is een grote hit op het Londense toneel en Shakespeare wil de uitdaging wel aangaan om een soortgelijk stuk te schrijven, daarvoor wil hij een Jood bezoeken, puur om aan de weet te komen hoe een Jood is. Maar dat wordt lastig, want de Joden zijn 300 jaar eerder tijdens de regering van Edward I uit Engeland verbannen. Shakespeare en Smythe komen in een moordzaak terecht, Thomas Locke wordt vermoord. Thomas is een jonge kleermaker en de zoon van Charles Locke, waarvan gezegd wordt dat hij één van de leiders van het dievengilde is. Genoeg stof voor een situatie waarin de vrienden groot gevaar lopen. De afloop ga ik niet verraden, het boek zelf is een goed geschreven vertegenwoordiger van een genre waarin de grote toneelschrijver zelf een hoofdrol speelt. Jammer dat er niet meer boeken in deze zeer amusante serie zijn verschenen.

Peter Römer – Chantage (Utrecht: De Fontein, 2012)

Peter Römer begon zijn carrière als acteur voor toneel en televisie. Daarnaast werkte hij jarenlang als televisieproducent, scenarioschrijver en regisseur. ‘Chantage’ is zijn romandebuut. Karina Winter is actrice, ze is veertig jaar oud, voelt in snel tempo het einde van haar carrière naderen en is op aanraden van haar therapeute aan haar memoires begonnen. Helaas gaat ze de uitgave van haar pennenvrucht niet meer meemaken want ze wordt op bed gevonden, dood, en onderzoek wijst uit dat er waarschijnlijk een misdaad in het spel is. Rechercheur Hanna Vermeer mag de zaak uitzoeken en dan blijkt dat er – zoals in elke goede detective – vele verdachten zijn, dat er chantage speelt rond het boek van Karina, en dat ogenschijnlijk niet verbonden zaken wel degelijk met elkaar te maken hebben. Römer heeft een vermakelijke detective geschreven, waarin je sympathie kan opvatten voor de hoofdpersonen, zelfs voor Karina die niet echt gunstig wordt afgeschilderd. De laatste avond van haar leven is ze ladderzat. Er wordt hier geen toneelwereld geschilderd, het boek is in de eerste plaats een detective. Wel leuk voor de insiders: Karina’s vader Willem, is ook acteur en heeft onder andere de rol van Marius in het gelijknamige stuk van Marcel Pagnol gespeeld. En wie heeft in de verfilming van dit stuk de rol van Marius gespeeld? Inderdaad, Peter Römer.

Laura Resnick – Vamparazzi (New York: Daw Books, 2011)

Laura Resnick heeft tot nu vier romans geschreven met actrice Esther Diamond in de hoofdrol. Esther Diamond is een jonge actrice in New York die in dit deel van de serie speelt in ‘The Vampyre’, een off-Broadway cult hit in Manhattan. Het stuk is voornamelijk een hit omdat hoofdrolspeler Daemon Ravel, claimt een echte vampier te zijn. Natuurlijk wordt dat door iedereen geloofd, met als gevolg dat elke avond de acteurs zich door een menigte van fans moeten worstelen. Complicatie is dat Esther het slachtoffer wordt van Daemon die zich zo in zijn rol inleeft dat hij haar in de nek bijt. Ook wordt een toegewijde fan dood aangetroffen zonder bloed in haar lichaam hetgeen de verdenking op Daemon gooit. Esther vraagt hulp aan haar 350-jaar oude vriend, die zich met magie bezighoudt. Ook haar bijna ex-vriendje, detective Connor Lopez krijgt ermee te maken. Het boek is een mengeling van de hit van de laatste jaren, namelijk vampiers, een romance en een ouderwetse whodunnit. Zeer amusant om te lezen, niet alleen om de toneelachtergrond, maar ook om de ideeën over vampiers die bijzonder afwijken van de vampiers van Anne Rice, degene die de vampierroman groot heeft gemaakt.

Arjen Lubach – Magnus (Amsterdam: Uitgeverij Podium, 2011)

Merlijn Kaiser hoort dat er in een Zweeds pretpark vreemde uitgaven worden gedaan met zijn creditcard. Hij is toneelschrijver en is bezig met een toneelstuk voor De Toneeltuin, ook schrijft hij teksten voor de Filosofiekalender. Hij besluit zijn koffers te pakken en amateurdetective te spelen. In Amsterdam voelt hij zich niet meer thuis, zijn vriendin Caro heeft hem verlaten voor een singer-songwriter en zijn vrienden heeft hij in maanden niet meer gezien. In Zweden komt hij meer te weten dan hij wilde. Hij ontmoet de dief van zijn creditcard, Magnus, een zonderlinge man, een fotograaf zonder inspiratie, met een dochter van 18, Cecilia. Merlijn krijgt een verhouding met Cecilia. Maandenlang verblijft hij in Zweden, daar werkend aan zijn toneelstuk voor De Toneeltuin. Tenslotte ontdekt hij hoe Magnus aan zijn creditcard is gekomen en dan ontdekt hij hoe Caro, zijn ex-vriendin, en Magnus en Cecilia zijn verbonden. Het boek is wat lastig te lezen door de vele terugblikken in het leven van Merlijn, onder andere over Caro. Epilepsie speelde ongewild een belangrijke rol in zijn leven, altijd moest niet alleen hij rekening houden met zijn epilepsie, maar ook zijn omgeving. De personages zijn aanwezig, Merlijn leeft, ondanks de epilepsie. Het boek is qua structuur opgezet als een toneelstuk, drie aktes, eindigend in de première van het stuk dat Merlijn heeft geschreven, ‘Een mooie dag voor een orgasme’, door de Toneeltuin ingekort tot ‘Een mooie dag’. Ironisch is de beschrijving van de scène na de première waar zijn naam wordt verbasterd en hij niet op het toneel wordt geroepen om geëerd te worden als de schrijver van het stuk. Caro en Cecilia ontmoeten elkaar weer, het einde van het boek is open. Arjen Lubach is theatermaker, verzorgt voor Koefnoen de ‘rapservice’ en schrijft scenario’s voor film en televisie.

Ik ga weer lezen

Het volgende nummer van Haghespel verschijnt pas in oktober, maar ik heb al heel lang niets meer gelezen wat met toneel te maken heeft. Ik heb nog wel wat liggen en heb net een kwartier zitten verspillen op zoek naar een boek in mijn blog dat ik volgens mij al gelezen had, maar nee hoor. Moet ik het toch gaan lezen. 'Eclipse' van John Banville is het volgende boek. Verder heb ik nog liggen 'Sarah Bernhardt. De onverwoestbare lach' van Francoise Sagan, wat op het randje is. Het is een biografie, maar in de vorm van een gefingeerde briefwisseling. Nog eentje van Francoise Sagan: 'Het onopgemaakte bed'. Verder nog Arjen Lubach, 'Magnus', ook al op het randje: het gaat over een singer-songwriter, dus ik moet maar zien dat het erin past. Ik heb nog wel tijd genoeg. De spoeling wordt overigens dun, de lijst is lang, maar lang niet alles is in de bibliotheek verkrijgbaar en ik ben echt niet van plan alles te gaan kopen. We zien wel waar het schip strandt, zou best wel eens kunnen dat 'Haghespel' verdwijnt met de HVA.

Leslie Silbert – De verspieder (The intelligencer) (Amsterdam: De Bezige Bij, 2004)

De 21ste eeuwse hoofdrolspeelster Kate Morgan is in dienst van een organisatie die onder de CIA valt, zij moet een zestiende-eeuws manuscript onderzoeken dat boven water is gekomen bij een inbraak waarbij de gentlemaninbreker om het leven is gekomen. Het hedendaagse verhaal wordt onderbroken door episodes uit het leven van Christopher Marlowe. De beroemde toneelschrijver uit dezelfde periode als William Shakespeare speelt een hoofdrol in dit boek dat voer is voor een interessant verhaal. Helaas is door de houterige manier van schrijven en/of vertalen het boek niet echt leesbaar geworden, Bovendien mag de oplossing vergezocht worden genoemd.
Het verhaal van Christopher Marlowe is stukken interessanter. Over zijn leven is niet veel bekend. Hij werd wel beschuldigd van atheïsme, maar mogelijk was hij alleen maar antiklerikaal. Het bevel voor zijn arrestatie voor atheïsme was al uitgevaardigd toen hij bij een vechtpartij werd gedood. Er bestaan verschillende versies van de gebeurtenis. Het zou een dronkemansgevecht in een kroeg zijn geweest, of een moord uit jaloezie. Marlowe zou in een kroeg in Deptford ruzie hebben gekregen met een zekere Ingham Frizer. Een discussie over "the reckyninge" liep voor Marlowe fataal af. Mogelijk was het echter gewoon een ongeluk waarbij Marlowe zijn eigen dolk in zijn oog kreeg en onmiddellijk stierf. In ieder geval werd Frizer vrijgesproken, omdat hij uit zelfverdediging zou hebben gehandeld. In dit boek wordt gesproken over een dode zwerver die de plaats van Marlowe inneemt, en Marlowe kan op deze manier ontkomen.
Deze thriller gaat in op andere verhalen die over Marlowe de ronde doen, namelijk dat hij ook spioneerde in dienst van koningin Elizabeth I. Zijn gedicht ‘Hero and Leander’ dat pas in 1598 werd afgerond door een andere schrijver, speelt een rol bij de oplossing van het mysterie, waarvoor ik het boek speciaal heb uitgelezen, zo nieuwsgierig was ik wel.

Adriana Trigiani – Lucia, Lucia (New York: Random House, 2003)

De toneelconnectie? Kit Zanetti, een schrijfster die toneelstukken schrijft, waarvan nog niet één is gepubliceerd. Ze komt haar bejaarde bovenbuurvrouw tegen, Lucia Sartori, een Amerikaanse van Italiaanse afkomst. Het boek is het boeiende verhaal van het leven van Lucia rond haar 25ste jaar. In 1950 is ze naaister bij een warenhuis en is verloofd met Dante DeMarino. Haar aanstaande schoonmoeder verwacht van haar dat ze haar baan opzegt en in huis komt helpen. Lucia wil blijven werken en vertelt Dante dat ze niet met hem gaat trouwen als hij van haar eist dat ze haar baan opzegt. Ongehoord voor nette Italiaanse meisjes in het Amerika van net na de Tweede Wereldoorlog.
Dan ontmoet ze John Talbot, een man te mooi om waar te zijn, ze wordt verliefd en wil met hem gaan trouwen. Hij laat haar voor het altaar staan, naar later blijkt omdat hij geen andere uitweg meer zag. Hij is een gokker, een bedrieger, heeft zijn en haar geld verloren, is volkomen blut en ziet geen andere uitweg dan weg te lopen. Hij wordt later door de politie opgepakt en wordt opgesloten.
Kit ontmoet Lucia als ze 78 is, Lucia vertelt haar levensverhaal aan Kit die hier een toneelstuk van wil maken. Door Kits toedoen ontmoet Lucia nog één maal John die op latere leeftijd weer de gevangenis is ingedraaid.
Magere toneelconnectie, maar wel een ontzettend leuk boek dat een goed beeld geeft van een jonge vrouw in de jaren vijftig van de twintigste eeuw. In die periode is de emancipatie van de vrouw nog niet echt begonnen, zeker niet bij Amerikanen van Italiaanse afkomst die hun Italiaanse erfgoed inclusief mindere behandeling van vrouwen uit het moederland hebben meegenomen. In die tijd was het redelijk normaal dat een huwelijk gearrangeerd werd.

Herman Koch – Zomerhuis met zwembad (Amsterdam: Anthos, 2011)

Marc Schlosser is huisarts. Hij heeft vooral patiënten met een kunstzinnig beroep. Een van hen is Ralph Meier, een beroemd acteur, niet alleen op het toneel, maar ook bij de film. Marc is getrouwd met Caroline, en heeft twee dochters, Lisa van 11 en Julia van 13. Ralph Meier nodigt hen uit bij hem en zijn gezin langs te komen op zijn vakantie-adres, ze hebben een zomerhuis met zwembad gehuurd. Daar speelt het grootste gedeelte van het boek zich af.
Het boek begint met het einde, namelijk het einde van Ralph Meier die aan een ernstige ziekte overlijdt, een einde dat Marc, als zijn huisarts had kunnen voorkomen. Hij begaat een medische fout, maar is het wel een medische fout?
Marc vertelt in niets ontziende eerlijkheid hoe hij tot dit punt in zijn leven is gekomen. En hij vertelt het niet in weinig woorden. Zijn paginalange uitweidingen zijn in eerste instantie niet eenvoudig, maar na de eerste honderd pagina’s kom je erachter dat Koch geen komma te weinig heeft geschreven en dat alle uitweidingen noodzakelijk zijn.
Ralph Meier keek met wel heel veel belangstelling naar Marcs vrouw Caroline. Maar Marc maakte zich aan hetzelfde feit schuldig met Ralphs vrouw Judith als lijdend voorwerp. En er gebeurt inderdaad iets bij dat zomerhuis met zwembad waardoor er geen weg terug meer is, voor niemand. De deuren naar een normale rechtsgang worden dichtgeslagen. Het leven gaat door, met horten en stoten.
Het resultaat is zonder meer de beste roman die ik in jaren heb gelezen.

Carla de Jong – Outcast (Amsterdam: Arbeiderspers, 2010)

Dit maal een Nederlandse thriller van een schrijfster die ik niet kende, maar met deze roman haar derde thriller heeft afgeleverd. Rechercheur Birgitta Reve speelt in dit boek de hoofdrol, de tweede keer dat ze dat doet. In het eerste boek ‘Serpent’ onderzocht ze de moord op Ragna Ooms, daarbij kreeg ze een relatie met de vader van het slachtoffer, Raymond Ooms. Hiervoor is ze geschorst en ze mag blij zijn dat ze sowieso nog een baan heeft. De titel ‘Outcast’ slaat op haar, ze mag weer terugkomen bij de politie, maar mag archiefwerk doen, ze staat buiten het recherchewerk.
Soapster Stef Jarden wordt vermoord, tijdens zijn ochtendloop wordt hij vier maal overreden. Hij had net een rol gekregen bij de film ‘Golven’ en er zijn voldoende verdachten. Hij behandelde vrouwen als oud vuil, een andere acteur is uit de film gegooid om ruimte te maken voor hem. Zijn oude vriend, de producent van de film, een oude bekende, Raymond Ooms, is ook niet al te dol op hem, dit omdat Stef hem heeft laten vallen. De zaak wordt gecompliceerder als ook cameravrouw Joyce Kalmen wordt vermoord.
Birgitta Reve wordt nu op de zaak gezet, maar het is geen makkelijke zaak, ook niet omdat zij haar verhouding met Raymond Ooms voortzet, hetgeen knap lastig kan worden voor haar, omdat hij een verdachte in de zaak is. Verder worstelt ze met een genonderzoek voor de ziekte van Huntington, waartoe ze eindelijk heeft besloten.
Er zijn niet veel Nederlandse goede thrillers. Dit is er duidelijk één van, het geeft een goed beeld van langdurig, vaak saai recherchewerk, lange verhoren, veel herhalingen die erbij horen. De personages leven in dit boek. Birgitta Reve is een vrouwelijke rechercheur die hard voor zichzelf is. Haar collega’s Tjeerd en Peter zijn beiden rechercheurs met een persoonlijk leven. Opvallend is dat Peter zich tot hetzelfde laat verleiden als Birgitta is overkomen, hij valt namelijk op één van de vrouwelijke betrokkenen, een tv presentatrice.
De relatie met toneel is natuurlijk miniem met een filmacteur, maar het boek geeft ook een redelijk beeld van de filmwereld. Niet alleen acteurs leven op een filmset, maar ook setassistentes, cameramensen, technische mensen, producenten.
De afloop verklap ik niet, ga daarvoor het boek maar lezen, het is het absoluut waard.

Philip Roth – The Humbling (London: Cape, 2009)

Simon Axler, een 65-jarige acteur, verliest zijn zelfvertrouwen. Hij is er van overtuigd dat hij niet meer kan spelen, dat elke keer als hij het toneel opgaat, het een totale mislukking zal worden. Zijn vrouw, een voormalig danseres, kan het niet meer aan en vlucht naar Californië. Hij gaat tijdelijk naar een psychiatrische inrichting. Daar ontmoet hij Sybil Van Buren, een jonge vrouw die een zelfmoordpoging heeft gedaan, nadat haar man haar dochter heeft misbruikt. Zelfmoord wordt ook voor hem een obsessie, waarbij hij zich onder andere herinnert welke personages in toneelstukken zelfmoord plegen.
Dan ontmoet hij Pegeen Mike Stapleford, de dochter van oude vrienden van hem. Hij heeft in het begin van zijn carrière met hen samen in een toneelstuk gespeeld. Pegeen is genoemd naar één van de personages in dat stuk.
Zij is lesbisch vanaf haar 23ste. Nu is ze 40, werkt dichtbij aan een universiteit en belt hem op om hem weer te ontmoeten. Hij is 65. Ze beginnen een affaire, zij beëindigt daarvoor haar affaire met de vrouwelijke ‘dean’ van de universiteit. Hij overlaadt haar met cadeaus, kleding en laat haar naar een dure kapper gaan. Ze moet zich verdedigen tegenover haar ouders. En het loopt niet goed af.

De toneelconnectie met deze verlopen acteur is duidelijk. In zijn carrière heeft hij veel rollen gespeeld, onder andere Macbeth van Shakespeare, dat is één van de rollen waardoor hij de overtuiging kreeg dat het spelen niet meer zou lukken. De vele personages die uiteindelijk zelfmoord plegen in een stuk worden genoemd, het zijn ook rollen die hij heeft gespeeld (p. 38-39). Het eindigt met Tsjechov, ‘The Seagull’.
Het is één van de kortste boeken die Philip Roth heeft geschreven, het telt 140 pagina’s. Het is vlot en levendig geschreven, maar zit op de rand van pornografie door de vele seks-scènes in het boek.

Philip Roth heeft onder andere in 1997 de Pulitzer Prize gewonnen voor ‘American Pastoral’. Ook heeft hij de ‘Gold Medal in Fiction’ gewonnen, de grootste prijs die de ‘American Academy of Arts and Letters’ kan uitreiken.

Robert Kaplow – Me & Orson Welles (San Francisco: MacAdam/Cage, 2003)

In het New York van de jaren dertig van de twintigste eeuw raakt Richard toevallig verzeild bij de repetities van ‘Julius Caesar’ van William Shakespeare en krijgt de rol van Lucius toebedeeld. De regisseur en producent van dit stuk? Niemand minder dan de beroemde Orson Welles, zelfs in die tijd, 22 jaar oud, al een beroemdheid met prachtige producties op zijn naam. De jonge Welles weet dat maar al te goed en is onuitstaanbaar en zwelgt in zijn roem.
Voor Richard is het een opwindende week, hij krijgt een rol in een stuk, wordt verliefd en verliest die liefde weer, verandert zijn naam – twee keer en ontmoet een toekomstige superster.
Het is zondermeer een goed te lezen boek dat vooral interessant is door de interpretatie van het beroepsleven van Orson Welles. Hij komt in dit boek over als een vreselijke man die teveel overtuigd is van zijn eigen genialiteit, maar is ook geniaal. Kaplow’s beschrijving van de première avond van ‘Julius Caesar’ is om te smullen, niet alleen vanwege de boeiende schrijfstijl, maar ook door de manier waarop Welles’ fantastische manier van spelen wordt beschreven.
Deze voorstelling van ‘Julius Caesar’ is werkelijk gespeeld in het Mercury Theatre en was inderdaad enorm succesvol.
Het boek is in 2010 verfilmd met Zac Efron in de rol van Richard, hij is vooral bekend door de Disney producties van ‘Highschool Musical’, maar deze jonge acteur is daar allang overheen gegroeid.