Een nieuwe film in het projectje films en theater. De Franse toneelschrijver Molière is blijkbaar een jaar in zijn leven spoorloos verdwenen en over dat jaar gaat deze film. Het is een 'what if' verhaal: wat als hij in zijn jeugd alle personages uit zijn latere stukken ontmoet; Jourdain, Elmire, Doriante en ook de komische situaties ervaart die hij in zijn stukken beschrijft.
Volgens de reclame is deze film onder regie van Laurent Tirard een komedie. Wie hem wil zien zal een reisje moeten ondernemen, aangezien alleen bioscopen in Amsterdam, Groningen, Nijmegen en Utrecht hem vertonen.
6 augustus 2007
2 augustus 2007
Barry Unsworth - Zinnespel (1996)
Zinnespel is de vertaling van Morality Play, een roman die in 1995 een nominatie voor de bekende literaire Booker Prize heeft gekregen.
Irritant in het begin omdat ik moest wennen aan het hoge gehalte van voorkennis van de vertellende persoon. Deze man, Nicholas Barber vertelt het verhaal als een gebeurtenis uit zijn eigen leven. Later leest het verhaal als een spannende trein. Het laat zien hoe met de mens werd omgegaan in de veertiende eeuw.
Engeland in de veertiende eeuw. Nicholas Barber verruilt het priesterschap voor het toneelspelerschap, hij komt bij een gezelschap terecht na de dood van één van de spelers. Ze komen in een stadje terecht waar net een jongen vermoord is en een meisje is veroordeeld voor de moord op deze jongen. Zij zit gevangen en staat op het punt opgehangen te worden.
De groep besluit - om aan geld te komen - de moord op de jongen na te spelen en te raden naar de gebeurtenissen achter de moord en daarmee raken ze zelf in de moeilijkheden als ze dichter bij de oplossing komen dan de heer van het land lief is.
Het boek geeft een goed beeld van het toneelleven en ook van de veranderingen die dan bezig zijn. De leider van de groep vertelt het zelf als hij zegt dat hij met zijn kleine groepje (zes in totaal) niet op kan tegen de grotere gezelschappen.
Wat was toen in de mode: de 'morality plays'. Het evolueerde richting stukken over echte personen in plaats van personen uit de Bijbel.
Ook interessant: de uitleg van de gebaren die de toneelspelers tegen elkaar maken om duidelijk te maken wat ze gaan doen. Het feit dat een toneelstuk on the spot gemaakt kan worden en ook kan wijzigen naarmate ze bezig zijn. Vrouwenrollen worden door mannen gespeeld. De enige vrouw in de groep wordt alleen getolereerd omdat ze dingen kan doen die de rest niet wil doen. Voor haar is de maat vol als de groep wordt opgepakt door de soldaten van de heer en die over haar zeggen dat het niet nodig is om haar op te pakken.
Overigens kan dit ook nog in de rubriek theater en films: het boek is in 2003 verfilmd als 'The reckoning' onder regie van Paul Guigan, met onder andere Paul Bethany in de rol van Nicholas.
Irritant in het begin omdat ik moest wennen aan het hoge gehalte van voorkennis van de vertellende persoon. Deze man, Nicholas Barber vertelt het verhaal als een gebeurtenis uit zijn eigen leven. Later leest het verhaal als een spannende trein. Het laat zien hoe met de mens werd omgegaan in de veertiende eeuw.
Engeland in de veertiende eeuw. Nicholas Barber verruilt het priesterschap voor het toneelspelerschap, hij komt bij een gezelschap terecht na de dood van één van de spelers. Ze komen in een stadje terecht waar net een jongen vermoord is en een meisje is veroordeeld voor de moord op deze jongen. Zij zit gevangen en staat op het punt opgehangen te worden.
De groep besluit - om aan geld te komen - de moord op de jongen na te spelen en te raden naar de gebeurtenissen achter de moord en daarmee raken ze zelf in de moeilijkheden als ze dichter bij de oplossing komen dan de heer van het land lief is.
Het boek geeft een goed beeld van het toneelleven en ook van de veranderingen die dan bezig zijn. De leider van de groep vertelt het zelf als hij zegt dat hij met zijn kleine groepje (zes in totaal) niet op kan tegen de grotere gezelschappen.
Wat was toen in de mode: de 'morality plays'. Het evolueerde richting stukken over echte personen in plaats van personen uit de Bijbel.
Ook interessant: de uitleg van de gebaren die de toneelspelers tegen elkaar maken om duidelijk te maken wat ze gaan doen. Het feit dat een toneelstuk on the spot gemaakt kan worden en ook kan wijzigen naarmate ze bezig zijn. Vrouwenrollen worden door mannen gespeeld. De enige vrouw in de groep wordt alleen getolereerd omdat ze dingen kan doen die de rest niet wil doen. Voor haar is de maat vol als de groep wordt opgepakt door de soldaten van de heer en die over haar zeggen dat het niet nodig is om haar op te pakken.Overigens kan dit ook nog in de rubriek theater en films: het boek is in 2003 verfilmd als 'The reckoning' onder regie van Paul Guigan, met onder andere Paul Bethany in de rol van Nicholas.
7 juli 2007
Dick Francis - Wild horses (1994)
Het hoort niet helemaal in het rijtje aangezien het theater niet de belangrijkste rol in dit boek speelt. Paarden spelen altijd de belangrijkste rol in boeken van Dick Francis en zo ook in dit boek. Thomas Lyon, een engelse regisseur, maakt een film over een gebeurtenis die 26 jaar eerder veel stof deed opwaaien in Newmarket. Door een toeval hoort hij de stervende bekentenis van een oude paardensmid die is uitgegroeid tot journalist. De oude man bekent dat hij iemand heeft vermoord.
Thomas probeert de misdaad op te lossen en wordt daarom met de dood bedreigd.
Geen theater, wel film, het boek geeft een aardige kijk op het maken van films en heeft zelfs een superster, in dit geval niet over het paard getild.
Thomas probeert de misdaad op te lossen en wordt daarom met de dood bedreigd.
Geen theater, wel film, het boek geeft een aardige kijk op het maken van films en heeft zelfs een superster, in dit geval niet over het paard getild.
23 juni 2007
Inez van Dullemen - Het gevorkte beest (1986)
Raymond Majevski, regisseur, gaat naar Duitsland, het land waar hij geboren is, om daar 'King Lear' te regisseren. Hij weet van zichzelf dat hij door de oorlog een stuk van zijn leven is kwijtgeraakt. Hij woont in Amerika, terugkeren naar Duitsland is moeilijk.
Hij eist van zijn acteurs dat zij zich onvoorwaardelijk aan hem uitleveren. Daardoor wordt het werken aan Lear voor allen een reis, niet alleen door de duistere wereld van de verdwaasde koning, maar ook door de doolhof van ieders leven.
Aan het eind zal Raymond teruggaan naar de witte vlek in zijn herinnering: zijn kinderjaren in een concentratiekamp in Nazi-Duitsland.
Wat toneel betreft: hij is een wat typisch regisseur: uitermate gedisciplineerd, neurotisch met tijd, kan heel slecht tegen geluid en beledigt zijn spelers makkelijk. Hij werkt veel met improvisaties.
Goed boek: ja, naar mijn mening wel, werd wat gehandicapt door het feit dat ik het niet aan één stuk door kon lezen, maar het boeide wel.
Hij eist van zijn acteurs dat zij zich onvoorwaardelijk aan hem uitleveren. Daardoor wordt het werken aan Lear voor allen een reis, niet alleen door de duistere wereld van de verdwaasde koning, maar ook door de doolhof van ieders leven.
Aan het eind zal Raymond teruggaan naar de witte vlek in zijn herinnering: zijn kinderjaren in een concentratiekamp in Nazi-Duitsland.
Wat toneel betreft: hij is een wat typisch regisseur: uitermate gedisciplineerd, neurotisch met tijd, kan heel slecht tegen geluid en beledigt zijn spelers makkelijk. Hij werkt veel met improvisaties.
Goed boek: ja, naar mijn mening wel, werd wat gehandicapt door het feit dat ik het niet aan één stuk door kon lezen, maar het boeide wel.
19 mei 2007
Margaret Drabble - The Garrick year (1964)
Emma Evans is getrouwd met David, een egocentrische acteur die een baan heeft aangenomen bij een provinciaal theaterfestival. Ze moeten met hun twee kinderen verhuizen naar de provincie. David heeft het best naar zijn zin, maar Emma verveelt zich en begint een verhouding met Wyndham Farrar, de regisseur die verbonden is aan het festival. Later blijkt dat ook David een verhouding heeft met Sophy Brent, een jonge actrice.
De titel - Garrick year - slaat op de naamgever van het festival. De vrouw die het festival financiert, mw. Van Blerke is een nakomeling van Garrick, een acteur.
Het Garrick jaar is voor Emma belangrijk als een manier om haar leven te herdefiniëren.
Het gaat in dit boek meer om de relaties tussen Emma en David en hun minnaars, dan om toneel, maar toch is het leuk om te lezen hoe het eraan toeging. David moet twee stukken tegelijk repeteren.
De titel - Garrick year - slaat op de naamgever van het festival. De vrouw die het festival financiert, mw. Van Blerke is een nakomeling van Garrick, een acteur.
Het Garrick jaar is voor Emma belangrijk als een manier om haar leven te herdefiniëren.
Het gaat in dit boek meer om de relaties tussen Emma en David en hun minnaars, dan om toneel, maar toch is het leuk om te lezen hoe het eraan toeging. David moet twee stukken tegelijk repeteren.
9 april 2007
Jude Morgan - Symphony (2006)
Dit is een boek over de Franse componist Hector Berlioz en de Ierse actrice Harriet Smithson.
Harriet kwam met een groep acteurs naar Parijs in 1827 om daar Shakespeare op te voeren. Berlioz zag haar optreden en was meteen totaal verliefd op haar. Pas vijf jaar later ontmoeten ze elkaar en trouwen ze.
Het begin van het boek handelt over hun beider levens voor ze elkaar ontmoeten en is best aardig, maar ongeveer over de helft heen begint het minder te worden. Het is niet echt makkelijk te lezen en ik persoonlijk vond het niet heel interessant. Ik heb het uitgehouden tot ze elkaar ontmoeten en toen vond ik het wel goed.
Interessanter voor mijn doel is de beschrijving van het toneelleven dat Harriet Smithson leidt tot ze Hector ontmoet. Hier ook weer aanwijzingen dat toneelspelers in die tijd (begin 19e eeuw) vele toneelstukken moesten kennen in hoog tempo en dat er soms maar een paar dagen werd gespeeld. Wel iets herkenbaars: Harriet Smithson was zeer bekend en zeer geliefd en had vele fans. Berlioz was duidelijk een grote fan.
Harriet kwam met een groep acteurs naar Parijs in 1827 om daar Shakespeare op te voeren. Berlioz zag haar optreden en was meteen totaal verliefd op haar. Pas vijf jaar later ontmoeten ze elkaar en trouwen ze.
Het begin van het boek handelt over hun beider levens voor ze elkaar ontmoeten en is best aardig, maar ongeveer over de helft heen begint het minder te worden. Het is niet echt makkelijk te lezen en ik persoonlijk vond het niet heel interessant. Ik heb het uitgehouden tot ze elkaar ontmoeten en toen vond ik het wel goed.
Interessanter voor mijn doel is de beschrijving van het toneelleven dat Harriet Smithson leidt tot ze Hector ontmoet. Hier ook weer aanwijzingen dat toneelspelers in die tijd (begin 19e eeuw) vele toneelstukken moesten kennen in hoog tempo en dat er soms maar een paar dagen werd gespeeld. Wel iets herkenbaars: Harriet Smithson was zeer bekend en zeer geliefd en had vele fans. Berlioz was duidelijk een grote fan.
2 maart 2007
Rien Broere - De voorstelling (1998)
Het leuke van een project als dit is dat je veel, heel veel boeken leest die je anders nooit zou lezen. Ze vallen af en toe nog mee ook.
Grimeur Wessel Mioch krijgt een rol in een populaire soapserie. Hij heeft veel succes als zijn personage Hans Gelderblom maar begint persoon en personage, waan en werkelijkheid door elkaar te halen. Zijn vrouw Anna kent hem niet meer.
Als het personage Hans Gelderblom ontmoet hij de ontspoorde scholier Freddie die aan de zelfkant van het bestaan leeft. Hij gaat mee met Freddie, onder andere op een rooftocht bij een bejaard echtpaar.
Hij wil een solovoorstelling op toneel maken, waarschijnlijk om zich beter te voelen dan de soapacteur die hij op dat moment is, maar is eigenlijk heel tevreden met zijn succes als soapacteur. Op het laatst is de solovoorstelling het kunstmatige centrale punt in zijn leven, naast de voorstelling die zijn eigen leven is geworden.
Ik vond het geen slecht boek, nog geloofwaardig ook. Een plotselinge omschakeling naar succes lijkt me moeilijk.
Grimeur Wessel Mioch krijgt een rol in een populaire soapserie. Hij heeft veel succes als zijn personage Hans Gelderblom maar begint persoon en personage, waan en werkelijkheid door elkaar te halen. Zijn vrouw Anna kent hem niet meer.
Als het personage Hans Gelderblom ontmoet hij de ontspoorde scholier Freddie die aan de zelfkant van het bestaan leeft. Hij gaat mee met Freddie, onder andere op een rooftocht bij een bejaard echtpaar.
Hij wil een solovoorstelling op toneel maken, waarschijnlijk om zich beter te voelen dan de soapacteur die hij op dat moment is, maar is eigenlijk heel tevreden met zijn succes als soapacteur. Op het laatst is de solovoorstelling het kunstmatige centrale punt in zijn leven, naast de voorstelling die zijn eigen leven is geworden.
Ik vond het geen slecht boek, nog geloofwaardig ook. Een plotselinge omschakeling naar succes lijkt me moeilijk.
6 februari 2007
Das Leben der Anderen
Naast het project over Theater in romans heb ik ook nog tijd voor een ander projectje: films die over theater gaan of waar theater een belangrijke rol speelt. Juist deze tijd is daarvoor uitstekend geschikt. In 2006 is ‘Das Leben der Anderen’ uitgekomen. De film heeft de KPN Publieksprijs van het ‘International Film Festival Rotterdam gewonnen en komt in Den Haag in het Filmhuis en Pathe Buitenhof.
Het verhaaltje is 'geleend' maar is wel intrigerend.
Het is over met de Ostalgia. Het wás vroeger niet beter in Oost-Duitsland. Vroeger, in 1984, toen honderdduizend werknemers en tweehonderdduizend informanten van de Staatssicherheit (Stasi) waakten tegen de geringste schijn van ondermijning van de socialistische heilstaat. Toen het leven werd geregeerd door angst, middelmaat, kleurloosheid en corruptie.
Het verhaal ontwikkelt zich als een thriller. Toneelschrijver Georg Dreyman (Sebastian Koch) wordt door de onkreukbare bureacraat, Stasi-kapitein Gerd Wiesler (Ulrich Mühe), dag en nacht gadegeslagen. Tijdens zijn surveillance wordt Wiesler langzaam maar onherroepelijk het leven van de ander ingezogen. Hij luistert naar de muziek waar Dreymann van houdt, bemint in gedachten diens vriendin Christa-Maria op wie hij heimelijk verliefd is en voelt zich ongelukkig als er ruzie is.
Regie: Florian Henckel von Donnersmarck
Met: Ulrich Mühe, Martina Gedeck, Sebastian Koch, Ulrich Tukur, Thomas Tieme
Het verhaaltje is 'geleend' maar is wel intrigerend.
Het is over met de Ostalgia. Het wás vroeger niet beter in Oost-Duitsland. Vroeger, in 1984, toen honderdduizend werknemers en tweehonderdduizend informanten van de Staatssicherheit (Stasi) waakten tegen de geringste schijn van ondermijning van de socialistische heilstaat. Toen het leven werd geregeerd door angst, middelmaat, kleurloosheid en corruptie.
Het verhaal ontwikkelt zich als een thriller. Toneelschrijver Georg Dreyman (Sebastian Koch) wordt door de onkreukbare bureacraat, Stasi-kapitein Gerd Wiesler (Ulrich Mühe), dag en nacht gadegeslagen. Tijdens zijn surveillance wordt Wiesler langzaam maar onherroepelijk het leven van de ander ingezogen. Hij luistert naar de muziek waar Dreymann van houdt, bemint in gedachten diens vriendin Christa-Maria op wie hij heimelijk verliefd is en voelt zich ongelukkig als er ruzie is.
Regie: Florian Henckel von Donnersmarck
Met: Ulrich Mühe, Martina Gedeck, Sebastian Koch, Ulrich Tukur, Thomas Tieme
31 januari 2007
Helen Dore Boylston - Carol boeken
Allemaal jeugdsentiment. Bij het opruimen van een kast kwam ik de volgende jeugdboeken tegen, die ik heel veel jaren terug met veel plezier heb gelezen.
'Carol in het zomertheater', 'Carol naar Broadway', 'Carol op tournee', boeken over een veelbelovende jonge toneelspeelster die van alles meemaakt op toneelgebied.
De boeken zijn drie delen van een vijfdelige serie, waar ik deel twee en drie nooit van heb gelezen, namelijk 'Carol Plays Summer Stock (1942)', 'Carol Goes On the Stage (1943)', 'Carol Goes Backstage (1944)' 'Carol On Broadway (1944)', 'Carol On Tour (1948)'.
Deel 2 is vertaald als 'Carol achter de schermen'.
De boeken zijn gedateerd, ze spelen rond de Tweede Wereldoorlog, maar blijven leuk. Of ze echt een realistisch beeld geven van de Amerikaanse toneelwereld weet ik niet, daarvoor ken ik het niet genoeg.
Voor degenen die denken, 'Goh, die schrijfster ken ik'. Denk Sue Barton, de serie over de verpleegster ben ik ook tegengekomen in mijn jeugdboeken.
'Carol in het zomertheater', 'Carol naar Broadway', 'Carol op tournee', boeken over een veelbelovende jonge toneelspeelster die van alles meemaakt op toneelgebied.
De boeken zijn drie delen van een vijfdelige serie, waar ik deel twee en drie nooit van heb gelezen, namelijk 'Carol Plays Summer Stock (1942)', 'Carol Goes On the Stage (1943)', 'Carol Goes Backstage (1944)' 'Carol On Broadway (1944)', 'Carol On Tour (1948)'.
Deel 2 is vertaald als 'Carol achter de schermen'.
De boeken zijn gedateerd, ze spelen rond de Tweede Wereldoorlog, maar blijven leuk. Of ze echt een realistisch beeld geven van de Amerikaanse toneelwereld weet ik niet, daarvoor ken ik het niet genoeg.
Voor degenen die denken, 'Goh, die schrijfster ken ik'. Denk Sue Barton, de serie over de verpleegster ben ik ook tegengekomen in mijn jeugdboeken.
28 oktober 2006
Harry Mulisch - Hoogste tijd (1985)
Jawel, 'Toneel en romans' is nu twee maal in Haghespel gepubliceerd, elke keer twee boeken, dus ik moet weer bij gaan lezen.
Harry Mulisch - Hoogste tijd, is het verhaal van Uli Bouwmeester, een oude uitgerangeerde varieté-artiest die door het Auteurstheater wordt gevraagd een rol in het stuk 'Noodweer' te vervullen.
Het boek vertelt over de repetitieperiode van het stuk en Uli's rol en gevoelens daarin. Door een paar onhandige opmerkingen tegen een Joodse presentator van een tv-programma komt uit dat hij fout is geweest in de oorlog, maar het wordt niet tegen hem gehouden.
Het boek is in vijf bedrijven ingedeeld. Het deed me ontzettend aan een ander boek denken: Jan van der Mast - Mijn Hamlet.
Zo zie je maar weer, geen enkel boek is origineel.
Harry Mulisch - Hoogste tijd, is het verhaal van Uli Bouwmeester, een oude uitgerangeerde varieté-artiest die door het Auteurstheater wordt gevraagd een rol in het stuk 'Noodweer' te vervullen.
Het boek vertelt over de repetitieperiode van het stuk en Uli's rol en gevoelens daarin. Door een paar onhandige opmerkingen tegen een Joodse presentator van een tv-programma komt uit dat hij fout is geweest in de oorlog, maar het wordt niet tegen hem gehouden.
Het boek is in vijf bedrijven ingedeeld. Het deed me ontzettend aan een ander boek denken: Jan van der Mast - Mijn Hamlet.
Zo zie je maar weer, geen enkel boek is origineel.
24 september 2006
Films en theater
Tijd voor een extra projectje: films die over theater gaan of waar theater een belangrijke rol speelt:
An awfully big adventure (1995)
Film met Alan Rickman en Hugh Grant naar een roman van Beryl Bainbridge
Being Julia (2004)
Film met onder andere Annette Bening naar een roman van W. Somerset Maugham (Theatre, 1937)
The Dresser (1983)
Film met Albert Finney en Tom Courtenay naar het toneelstuk van Ronald Harwood
Noises off (1992)
Film met onder andere Michael Caine en John Ritter naar het toneelstuk van Michael Frayn
To be or not to be (1985)
Film met Mel Brooks, Anne Bancroft, Tim Matheson
After the rehearsal (1984)
Film van Ingmar Bergman met Erland Josephson [et al.]
En ik had er nog meer maar die staan dus in een documentje op mijn werk. Dat heb je ervan als je op twee plekken dingen bewaart.
An awfully big adventure (1995)
Film met Alan Rickman en Hugh Grant naar een roman van Beryl Bainbridge
Being Julia (2004)
Film met onder andere Annette Bening naar een roman van W. Somerset Maugham (Theatre, 1937)
The Dresser (1983)
Film met Albert Finney en Tom Courtenay naar het toneelstuk van Ronald Harwood
Noises off (1992)
Film met onder andere Michael Caine en John Ritter naar het toneelstuk van Michael Frayn
To be or not to be (1985)
Film met Mel Brooks, Anne Bancroft, Tim Matheson
After the rehearsal (1984)
Film van Ingmar Bergman met Erland Josephson [et al.]
En ik had er nog meer maar die staan dus in een documentje op mijn werk. Dat heb je ervan als je op twee plekken dingen bewaart.
14 september 2006
David Nicholls - The understudy (2005)
Voor de tweede keer, want dit keer heb ik hem gelezen en het is inderdaad een ongelooflijk grappig boek. Stephen C. McQueen, vooral de C. erbij om hem niet te verwarren met zijn beroemde naamgenoot, is de understudy van Josh Harper, een over het paard getilde jonge talentvolle acteur. Hij krijgt uiteindelijk de kans om Josh te vervangen, maar voor die tijd moet hij eerst ober spelen op de verjaardag van Josh en legt hij het aan met de vrouw van Josh, Nora.
Overigens is zijn grootste succes Sammy, the squirrel :-)
Overigens is zijn grootste succes Sammy, the squirrel :-)
4 september 2006
Twee nieuwe boeken
Hoe kon ik hem vergeten: Jan van der Mast, Mijn Hamlet! Ik heb hem zelf nog besproken in Haghespieghel.
Het uitermate grappige verhaal over de Delftse amateurtoneelgroep die voor een jubileum zich inlaat met de Poolse regisseur Malinowski. Deze wil Hamlet met de groep gaan spelen en voor de rol van Hamlet mag de kleinzoon van één van de leden zich gaan klaarmaken. Hoe een vrijblijvende hobby als toneelspelen kan uitmonden in een tragedie.
Verder las ik in een heel oude Haghespel in een column van Jim Keulemans over Harry Mulisch: De Hoogste Tijd, hetgeen blijkbaar ook over een amateurtoneelgroep gaat die Maria Stuart van Schiller instudeert.
Het uitermate grappige verhaal over de Delftse amateurtoneelgroep die voor een jubileum zich inlaat met de Poolse regisseur Malinowski. Deze wil Hamlet met de groep gaan spelen en voor de rol van Hamlet mag de kleinzoon van één van de leden zich gaan klaarmaken. Hoe een vrijblijvende hobby als toneelspelen kan uitmonden in een tragedie.
Verder las ik in een heel oude Haghespel in een column van Jim Keulemans over Harry Mulisch: De Hoogste Tijd, hetgeen blijkbaar ook over een amateurtoneelgroep gaat die Maria Stuart van Schiller instudeert.
Abonneren op:
Posts (Atom)